Sam fakt posiadania przez podmiot gospodarczy określonych towarów przy jednoczesnym braku dowodów ich zakupu oraz nieprowadzeniu rejestru opłaty skarbowej nie jest równoznaczny z udowodnieniem, że towary te zostały nabyte od osób fizycznych, nie wykonujących działalności zgłoszonej do ewidencji działalności gospodarczej, o których mowa w par. 46 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
Grunty przeznaczone pod zadania inwestycyjne - budownictwo mieszkaniowe realizowane przez spółdzielnię mieszkaniową - podlegają opodatkowaniu według stawek przewidzianych dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bowiem w myśl ustawy o działalności gospodarczej działalnością taką jest również działalność budowlana.
Przy szacunkowym ustalaniu podstawy opodatkowania, wobec pominięcia jako dowodu ksiąg podatkowych, organ podatkowy sam wybiera metody szacowania obrotu. Nie może postępować jednak przy tym w sposób dowolny, sprzeczny z logiką i doświadczeniem, a ponadto musi wyjaśnić, dlaczego wybrał metodę taką a nie inną.
W sytuacji, gdy pomiędzy otrzymaniem darowizny a złożeniem zeznania podatkowego nastąpiła zmiana cen /procesy inflacyjne/ jak i przepisów określających kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych nie podlegających opodatkowaniu bądź wyłączonych z podstawy opodatkowania /art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ należy w pierwszej kolejności
Przepis art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dotyczy jedynie tych podmiotów gospodarczych, które - zgodnie z zakresem swojej działalności gospodarczej - świadczą usługi najmu.
1. Zaliczki na poczet podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej podatnicy są obowiązani opłacać od rozpoczęcia prowadzenia działu specjalnego, a nie od daty uzyskania z tego działu dochodu /art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Podstawą do ustalania zaliczek jest "rozmiar zamierzonej
Zawieszenie działalności ośrodka wczasowego w okresie jesienno-zimowym nie stanowi zmiany sposobu wykorzystania obiektu, bowiem przez okres sezonowego zawieszenia działalności obiekt nie stracił charakteru ośrodka wczasowego. Nie można mówić o zmianie przeznaczenia ośrodka w sytuacji, gdy zamiarem strony skarżącej nie było inne wykorzystanie obiektu, lecz oczekiwanie na nowy sezon.
Zwolnienie przez radę gminy na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ generalnie wszystkich mieszkańców gminy od podatku od nieruchomości, przypadającego od budynków mieszkalnych i ich części, stanowi przekroczenie uprawnień rady gminy przewidzianych w tym przepisie.
Jednorazowe sprowadzenie przez skarżących z zagranicy wina o wartości nie przewyższającej kwoty pobranych z banku dewizowego środków w walucie obcej przed ustaloną datą zapłaty ceny, korzysta ze zwolnienia od podatku obrotowego na mocy par. 11 ust. 1 pkt 15 lit. "c" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 1989 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie
1. Brak jest podstaw prawnych do tego, by traktować jako kapitał zakładowy spółki cywilnej /art. 10 pkt 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ majątek spółki nie będący wkładem. 2. Zgodnie z art. 138 Kpa i z uwzględnieniem art. 139 Kpa organ odwoławczy może naprawić wady i błędy postępowania i decyzji organu I instancji, bez potrzeby polecania ich prostowania
O zaliczeniu budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź letniskowych przesądza ich podstawowa funkcja, która znajduje swój wyraz w usytuowaniu w miejscu przeznaczonym pod zabudowę danego rodzaju w planie zagospodarowania przestrzennego i w pozwoleniu na budowę, w którym określa się rodzaj obiektu budowlanego. Budynek będący w świetle tych kryteriów budynkiem letniskowym, nie może być uznany za
Jeśli obiekt budowlany posiada cechy właściwe dla budynku w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, to nie jest budowlą w rozumieniu tej ustawy. Wiata jest budynkiem w rozumieniu wyżej cytowanej ustawy.
Różnica między oprocentowaniem kredytów i pożyczek, stosowanym przez bank wobec pracowników tego banku a stosowanym wobec innych kredytobiorców bądź pożyczkobiorców nie jest opustem z ceny, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/.
Nieważna jest uchwała rady gminy stwierdzająca, że odstępuje się od pobierania podatku od budynków mieszkalnych lub ich części.
1. Nie podlegają podatkowi od nieruchomości grunty opodatkowane podatkiem leśnym. 2. Grunty /las/ opodatkowany podatkiem leśnym obejmuje nie tylko las, ale także grunty związane z gospodarką leśną, zajęte pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej budynki i budowle oraz miejsca składowania drewna.
Umowa cywilnoprawna przenosząca obowiązek płacenia podatku od nieruchomości z właściciela na dzierżawcę gruntu nie wywiera skutków w zakresie obowiązków publicznoprawnych, w szczególności nie powoduje przeniesienia na dzierżawcę wynikającego z ustawy obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.
Urzędy celne są płatnikami podatku obrotowego w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Płatnik nie jest organem podatkowym uprawnionym do wydawania decyzji w sprawach podatkowych. Jeśli więc osoba, sprowadzająca towar z zagranicy, kwestionuje sposób obliczenia podatku obrotowego od tego towaru przez urząd celny, powinna
Nabycie przez podatnika lokalu mieszkalnego od gminy w budynku wybudowanym dla celów komunalnych, którego przeznaczenie zostało następnie zmienione /sprzedaż lokalu dla indywidualnych nabywców/ nie uprawnia do korzystania z odliczenia od dochodu przewidzianego w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Przy interpretacji
1. Odmowa uznania przez organ podatkowy przerwy w działalności gospodarczej podatnika /par. 15 rozporządzenia Ministra Finansów ż dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie karty podatkowej - Dz.U. nr 92 poz. 545/ czy to ze względu na spóźnione jej zgłoszenie, czy też z powodu podjęcia działalności w okresie deklarowanej przerwy, powinna mieć formę decyzji administracyjnej. 2. Pobór podatku w wyniku odmowy
Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W razie wątpliwości co do czasu obowiązywania ustawy należy przyjąć, że każdy przepis normuje przyszłość, a nie przeszłość.
Opodatkowaniu podatkiem rolnym w świetle art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ podlegają grunty stanowiące własność danej osoby oraz grunty stanowiące jej współwłasność w zakresie pozostającym w jej posiadaniu, jako tworzące jedno gospodarstwo rolne w rozumieniu tych przepisów
Gdy jako podmiot przywileju podatkowego występuje spółka cywilna osób fizycznych, przywilej ten ma charakter niepodzielny i przysługuje wszystkim wspólnikom łącznie.
Jeżeli obowiązujące rozporządzenie uchyla poprzedni akt wykonawczy, a wcześniejsze rozporządzenia także zostały uchylone bez wprowadzenia przepisu przechodniego, pozwalającego stosować akt uchylony do spraw, w których obowiązek podatkowy powstał w czasie jego obowiązywania, albo do spraw w których zeznanie podatkowe zostało złożone w czasie jego obowiązywania, to brak jest podstaw prawnych do stosowania
