Wyrok NSA z dnia 15 października 1992 r., sygn. III SA 1599/92

1. Nie podlegają podatkowi od nieruchomości grunty opodatkowane podatkiem leśnym.

2. Grunty /las/ opodatkowany podatkiem leśnym obejmuje nie tylko las, ale także grunty związane z gospodarką leśną, zajęte pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej budynki i budowle oraz miejsca składowania drewna.

UZASADNIENIE

Burmistrz Miasta Ł. decyzją z dnia 13 lutego 1992 r. wymierzył Kazimierzowi P. podatek od nieruchomości za 1992 r. w kwocie 310.000 zł. Jak wynika z decyzji do podstawy opodatkowania zaliczono budynek mieszkalny o pow. 17 m2, pozostałe budynki o pow. 100 m2 i grunt o pow. 5.100 m2. W odwołaniu od tej decyzji Kazimierz P. zarzucił, że posiadany przez niego grunt i budynki gospodarcze nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej niż działalność leśna, a jedynym źródłem utrzymania jest emerytura. Na poparcie swoich twierdzeń odwołujący powołał się na art. 3 ust. 1 pkt 3 i 4 ust. 3 oraz art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, w brzmieniu nadanym przez nowelę zawartą w art. 72 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/. W aktach sprawy znajduje się pismo Burmistrza z dnia 16 marca 1992 r. adresowane do Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym Województwa S. z którego wynika, że Kazimierz P. posiada nieruchomość składającą się z gruntu o pow. 2.300 m2 i lasu o pow. 2.800 m2. Działki te są położone w różnych miejscach. Na gruncie o pow. 2.300 m2 znajdują się budynki gospodarcze. Grunt ten, jak i znajdujące się na nim budynki powinny zdaniem Burmistrza podlegać podatkowi od nieruchomości. Do pisma tego została załączona opinia radcy prawnego, z której wynika, że skoro budynki są usytuowane na nieruchomości podlegającej podatkowi od nieruchomości, to nie mogą być uznane na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych za budynki związane z prowadzoną działalnością leśną /art. 3 ust. 3 ustawy/. Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym Województwa S. decyzją z dnia 7 maja 1992 r. zmieniło zaskarżoną decyzję w ten sposób, że wymiar podatku od nieruchomości ustaliło na kwotę 226.000 zł. W uzasadnieniu podano, że posiadany przez odwołującego las o pow. 2.800 m2 powinien stanowić odrębny przedmiot opodatkowania, jeżeli spełnia wymogi przewidziane w ustawie; wymiar tego podatku pozostawiono do właściwości rzeczowej organu podatkowego I instancji. Jeżeli chodzi o pozostały grunt i budynki, to podano, że nieruchomości tej nie można w świetle art. 3 ust. 1 pkt 3-4 oraz art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych uznać za związaną z prowadzoną działalnością leśną, o której mowa w art. 3 ust. 3 powołanej ustawy. Skargę na tę decyzję wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego Kazimierz P. zarzucając niewłaściwą interpretację przepisów o podatkach i opłatach lokalnych, a w szczególności art. 3 ust. 1 i 3 oraz art. 7 ust. 1 pkt 7. W uzasadnieniu skarżący podał, iż nie istnieje takie prawo, które zabraniałoby jemu wykorzystywać odrębną działkę i budynki gospodarcze na niej stojące na cele związane z prowadzoną działalnością leśną np. na przechowywanie w posiadanych budynkach gospodarczych pozyskanego w lesie drewna. Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym Województwa S. W odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, gdyż nie można za gospodarkę leśną uznać faktu rąbania drewna na opał i przechowywanie na innej działce położonej 1,5 km od działki leśnej, za związanie tej innej działki z działką leśną i jej gospodarką.