Wyrok NSA z dnia 9 października 1992 r., sygn. SA/Gd 1169/92

O zaliczeniu budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź letniskowych przesądza ich podstawowa funkcja, która znajduje swój wyraz w usytuowaniu w miejscu przeznaczonym pod zabudowę danego rodzaju w planie zagospodarowania przestrzennego i w pozwoleniu na budowę, w którym określa się rodzaj obiektu budowlanego.

Budynek będący w świetle tych kryteriów budynkiem letniskowym, nie może być uznany za budynek mieszkalny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

UZASADNIENIE

Wójt Gminy S. nakazem płatniczym z dnia 3 lutego 1992 r. ustalił podatek od nieruchomości na 1992 r. w kwocie 815.700 zł w stosunku do Barbary i Telesfora S. zamieszkałych w G. od nieruchomości oznaczonej nr 6-416-KI.

Z akt sprawy, a w szczególności ze sporządzonego przez podatników wykazu nieruchomości oraz z karty nieruchomości nr 6-416-KI wynika, że Barbara i Telesfor S. są właścicielami nieruchomości położonej w B.G. składającej się z gruntu o pow. 900 m2 przeznaczonego pod budownictwo letniskowe oraz budynku letniskowego o pow. 87,50 m2.