Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2023 r., sygn. I SA/Wr 215/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Horobiowski, Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Haberka, Asesor WSA Iwona Solatycka (sprawozdawca), Protokolant starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 listopada 2023 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2020 r. nr 0201-IOD1.4102.37.2020 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi W. K. (dalej Strona/ Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej organ odwoławczy) z dnia 14 grudnia 2020 r. nr 0201-IOD1.4102.37.2020 utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego (dalej NDUCS; organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 22 września 2020 r. nr 458000-CKK-41.4102.5.2020.22 określającą Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w kwocie 221.298,00 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że wszczęto i przeprowadzono wobec Strony postępowanie kontrolne, m.in. w zakresie rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. Decyzją z dnia 26 czerwca 2018 r. określono Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2012. Wskazano, że Strona prowadziła w 2012 r. ukrytą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu oraz sprzedaży używanych samochodów osobowych posługując się imieniem i nazwiskiem M. K. za jego zgodą i zarejestrowaną na rzeczonego firmą pod nazwą C. Używane pojazdy samochodowe Strona odsprzedawała na terenie kraju osobom fizycznym i firmom na podstawie faktur VAT marża. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że w wyniku przeprowadzanego postępowania dowodowego zakwestionowano dowody zakupu pojazdów nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i w konsekwencji zaewidencjonowana kwota 739.384,00 zł w 2012 r. w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako zakup towaru nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.). Organ pierwszej instancji stwierdził ponadto zawyżenie przychodów o łączna kwotę 156.812,96 zł z powodu nieprawidłowości dotyczących wysokości podatku należnego VAT od transakcji sprzedaży tych samochodów, których zakup został dokonany od podmiotów nieistniejących (zakwestionowano prawo podatnika do zastosowania do tych transakcji procedury VAT-marża).