Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. III SA/Łd 593/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Kowalska (spr.), Asesor WSA Anna Dębowska, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Ł. B. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z dnia 11 lipca 2023 r. nr 62 w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 11 lipca 2023 r. Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi, utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Miejskiego Policji w Łodzi z 11 maja 2023 r. odmawiające Ł. B. wydania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w Policji w warunkach uzasadniających podwyższenie podstawy wymiaru emerytury policyjnej.

Powyższe rozstrzygnięcie wydane zostało w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z 7 października 2022 r. Ł. B. zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji w Łodzi o wydanie zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu w latach 2004-2017, które to zaświadczenie uzasadnia podwyższenie emerytury na podstawie § 4 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1611, dalej: "rozporządzenie z 4 maja 2005 r."). Wnioskodawca wskazał, iż w toku pełnionej służby patrolowo-interwencyjnej, podczas wykonywania obowiązków służbowych, podejmował wielokrotnie interwencje w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego, w trakcie których zatrzymywał sprawców przestępstw, a także stosowała środki przymusu bezpośredniego w celu eliminacji czy przeciwdziałania zagrożeniu życia i zdrowia lub niszczeniu mienia. Dodatkowo podkreślił, że wykonując opisane czynności współpracował z innymi służbami podczas zdarzeń o charakterze katastroficznym, brał udział w zabezpieczeniu imprez masowych (również w charakterze dowódcy zabezpieczenia) oraz w zabezpieczaniu imprez masowych podwyższonego ryzyka. W toku pełnionej przez wnioskodawcę służby wielokrotnie miało dochodzić do czynnej napaści na jego osobę, a także naruszeń nietykalności cielesnej. Zapisy lub adnotacje z przebiegu tych czynności znajdowały się w policyjnych systemach informatycznych, książkach służby, książkach kontroli służby, były także każdorazowo dokumentowane w notatniku służbowym, a w razie potrzeby w formie notatki służbowej lub urzędowej, raportu lub w protokole przesłuchania. W ocenie wnioskodawcy ilość interwencji, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia znacznie przewyższała wymagana w § 4 rozporządzenie z 4 maja 2005 r. Jednocześnie strona wskazała, że w przypadku braku możliwości weryfikacji wskazywanych zdarzeń w posiadanych przez Policję dokumentach czy systemach wnosi o rozpytanie lub przesłuchanie funkcjonariuszy z którymi pełnił służbę i przełożonych oraz dyżurnych i dyspozytorów.