Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. II SAB/Gd 96/23

Administracyjne postępowanie; Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Asesor WSA Wojciech Wycichowski po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 listopada 2023 r. sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Wojewody Pomorskiego w przedmiocie świadczenia wychowawczego 1. zobowiązuje Wojewodę Pomorskiego do załatwienia sprawy z wniosku skarżącej M. B. z dnia 12 sierpnia 2019 r. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na D. i L. Z. w terminie 1 miesiąca od dnia zwrotu akt administracyjnych wraz z wyrokiem ze stwierdzeniem jego prawomocności, 2. stwierdza, że bezczynność Wojewody Pomorskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3. przyznaje od Wojewody Pomorskiego na rzecz skarżącej M. B. sumę pieniężną w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych.

Uzasadnienie

Skarga M. B. na bezczynność Wojewody Pomorskiego w sprawie rozpatrzenia wniosku skarżącej z 12 sierpnia 2019 r. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres 2019/2021 na dzieci L. Z. i D. Z. wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu 12 sierpnia 2019 r. skarżąca złożyła w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Słupsku wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres 2019/2021 m.in. na dzieci L. Z. i D. Z..

Ponieważ ze złożonego wniosku wynikało, że ojciec dzieci – A. Z. przebywa w Niemczech, przy piśmie z 14 października 2019 r. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Słupsku przekazał powyższy wniosek Wojewodzie Pomorskiemu na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2018 r., poz. 2134 ze zm.), zwanej dalej też w skrócie "ustawą", w celu ustalenia, czy w sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

W dniu 5 października 2020 r. GOPS w Słupsku przesłał Wojewodzie dokumentację dostarczoną przez skarżącą w postaci pisma instytucji niemieckiej zawierającego informację o odmowie przyznania prawa do świadczeń na dzieci D. i L. Z. przez instytucje zagraniczną.