Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 20 września 2023 r., sygn. II SAB/Go 88/23

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Rogalski (spr.) Asesor WSA Kamila Karwatowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 września 2023 r. sprawy ze skargi O. K. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody [...] do załatwienia wniosku skarżącego O. K. z dnia [...] o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, II. stwierdza, że Wojewoda [...] dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. oddala skargę w pozostałym zakresie, IV. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego O. K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

O.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na bezczynność Wojewody w przedmiocie załatwienia swojego wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Podniósł, iż do daty wniesienia skargi, pomimo obowiązku wynikającego z art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 775, dalej w skrócie k.p.a.). zarzucił naruszenie art. 8, art. 12 § 1, art. 35 § 1 i § 3, art. 36 § 1 oraz art. 37 § 5 k.p.a. poprzez przekroczenie terminów załatwienia sprawy, tj. pozostawanie przez organ w stanie bezczynności. Wniósł o stwierdzenie bezczynności Wojewody poprzez niezałatwienie sprawy w terminie, o zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 30 dni od daty otrzymania odpisu prawomocnego wyroku z aktami sprawy, przyznanie od organu sumy pieniężnej w kwocie 10.000 zł, rozpoznanie sprawy trybie uproszczonym, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Nadto zarzucił, iż nie został poinformowany o przekazaniu wniesionego przez siebie ponaglenia do organu II instancji. Uzasadniając skargę wyjaśnił, iż organ powinien załatwić sprawę do 30 grudnia 2022 r., tymczasem skarżący oczekuje na to już ponad 14 miesięcy. Ponaglenie nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Organ nie wydał rozstrzygnięcia, wobec czego pozostaje w bezczynności. Wobec tego uzasadniony jest wniosek o nakazanie niezwłocznego załatwienia sprawy. Skarżący wniósł także o nałożenie na organ grzywny w wysokości 10.000 zł.