Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2023 r., sygn. IV SA/Po 418/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Świerczak (spr.) Sędzia WSA Józef Maleszewski Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi M. R. na uchwałę Rady Miasta i Gminy Kórnik z dnia 31 sierpnia 2022 r. nr XLVII/675/2022 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, terenów położonych w obrębie geodezyjnym Skrzynki, w rejonie ul. Poznańskiej, gmina Kórnik - etap 2 oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

M. R. wywiodła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na uchwałę Rady Miasta i Gminy Kórnik z dnia 31 sierpnia 2022 r. Nr XLVII/675/2022 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, terenów położonych w obrębie geodezyjnym Skrzynki, w rejonie ul. Poznańskiej, gmina Kórnik - etap 2. Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości oraz zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Przedmiotowej uchwale zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego tj.:

1. niezastosowanie art. 1 ust. 2 pkt 1, 6 i 7 u.p.z.p. w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 32 Konstytucji RP, skutkujące naruszeniem proporcjonalności poprzez narzucenie odrębnych ustaleń dla analogicznych, sąsiadujących ze sobą terenów;

2. naruszenie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.) poprzez takie ukształtowanie zasad zagospodarowania terenu, które powodowało będzie konflikty przestrzenne oraz brak możliwości racjonalnego wykorzystania i realizacji ustalonego przeznaczenia terenu;

Skarżąca zaznaczyła, że jako właściciel działki oznaczonej nr ewid. [...], obręb geodezyjny Skrzynki, gmina Kórnik, legitymuję się interesem prawnym do wniesienia skargi.

Uzasadniając postawione zarzuty Skarżąca wskazała, iż przyjęte przez gminę rozwiązania, w wyniku których doszło do naruszenia jej prawa własności, powinny być rzeczowo uzasadnione, z powołaniem przepisów prawnych, na mocy których nie istnieją inne rozwiązania niż te, które przyjęto w uchwale planistycznej. Gmina wprowadzając kwestionowane ustalenia do miejscowego planu obowiązana była wykazać spełnienie wymogu uwzględnienia wartości wymienionych w art. 1 ust. 2 u.p.z.p., w tym prawa własności (art. 1 ust. 2 pkt 7 u.p.z.p.), jak i ważenia interesu publicznego i interesu prywatnego (art. 1 ust. 3 u.p.z.p.). Uzasadnienie zaskarżonej uchwały winno zatem wyjaśniać, jakie względy przesądziły o tym, że ustalono zakaz lokalizacji jakichkolwiek budynków i budowli rolniczych. Ograniczenie prawa własności wymaga przedstawienia właścicielowi nieruchomości przyczyn tego ograniczenia. Gmina nie uzasadniła należycie, jakie przyczyny legły u podstaw ingerencji postanowień planu miejscowego w prawo własności skarżącego.