Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lipca 2023 r., sygn. III SAB/Gd 20/23

Dostęp do informacji publicznej

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 13 lipca 2023 r. sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w Gdańsku w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 22 sierpnia 2022 r. do Aresztu Śledczego wpłynął datowany na dzień 9 sierpnia 2022 r. wniosek A. B. (dalej również jako "wnioskodawca" lub "skarżący") o udzielenie na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j.: Dz.U. z 2022 r., poz. 902 ze zm. , dalej jako "u.d.i.p.") odpowiedzi na pytanie "czy ręczniki i ścierki po ich użyciu można suszyć w suszarce znajdującej się na wyposażeniu celi w tutejszej jednostce?".

Dyrektor Aresztu Śledczego pisemnym zawiadomieniem z dnia 5 września 2022 r. zawiadomił A. B. osadzonego w Zakładzie Karnym o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

Organ odmówił udzielenia informacji publicznej z uwagi na fakt, iż w jego ocenie opisany wniosek stanowił nadużycie prawa dostępu do informacji publicznej.

Organ zaznaczył, że A. B. przebywał w Areszcie Śledczym do dnia 13 września 2021 r. do dnia 22 marca 2022 r., po czym został przeniesiony do innej jednostki penitencjarnej. Począwszy od marca 2022 r. A. B. rozpoczął składanie do Dyrektora Aresztu Śledczego wniosków o udzielenie różnorodnych informacji publicznych, z których trzy pierwsze wnioski zostały złożone jeszcze podczas pobytu wnioskodawcy w Areszcie Śledczym, w okresie bezpośrednio poprzedzającym przetransportowanie do innej jednostki. Ogólna liczba wniosków skierowanych do organu przez A. B. w przeciągu niespełna pół roku wzrosła już do 120. Wnioski były wielokrotnie kierowane do organu w sposób seryjny, w liczbie kliku lub kilkunastu sztuk i wysyłane tego samego dnia, mimo że były opatrzone różnymi datami dziennymi. Powodowało to, że termin załatwienia kilkunastu wniosków przypadał na ten sam termin. Organ opisał przebieg pobytu wnioskodawcy w Areszcie Śledczym zaznaczając, że w tym czasie względem A. B. osiem razy wystąpiono o wymierzenie kary dyscyplinarnej w związku z przekroczeniami, których się dopuścił. W konsekwencji w związku z dokonanym przekroczeniem, naruszającym w poważnym stopniu dyscyplinę w jednostce w styczniu 2022 r., osadzonemu została wymierzona najsurowsza kara w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej. Ponadto w zawiązku z negatywną oceną postawy i zachowania więźnia oraz wzrostem ryzyka powodowania przez niego negatywnych incydentów i nieprzewidywanych zachowań mogących godzić w porządek i bezpieczeństwo w jednostce wycofano zezwolenie na korzystanie przez niego z odzieży własnej, wobec czego był on obowiązany do końca pobytu w jednostce do korzystania z odzieży zapewnianej przez administrację aresztu. Podczas pobytu w jednostce A. B. dwukrotnie wystąpił z prośbą o podjęcie nauki i został zgłoszony do szkoły, do której nie został przyjęty z uwagi na brak wolnych miejsc. Organ podkreślił, że przed opuszczeniem Aresztu Śledczego A. B. deklarował, że gdy opuści jednostkę będzie składał dużą ilość pism w celu spowodowania dolegliwości u administracji aresztu oraz by utrudnić funkcjonowanie tej jednostki. Powody wskazanego działania znalazły potwierdzenie w udokumentowanych rozmowach przeprowadzonych z administracją zakładów karnych po opuszczeniu przez A. B. Aresztu Śledczego (notatki z rozmów z wychowawcą, notatki ze spotkań z psychologiem - dokumentacja osobopoznawcza). Opisane okoliczności faktyczne organ uznał zatem za pozostające w istotnym powiązaniu z rozpoznawanym wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej oraz innymi wnioskami, które świadczą o tym, że wnioskodawca kieruje wnioski i zapytania niepodyktowane troską o dobro publiczne, a działanie wnioskodawcy było inicjowane i motywowane wykorzystaniem instytucji wbrew jej celowi i funkcji, co stanowi nadużycie prawa. W tym zakresie uwzględniono zarówno ilość i treść złożonych wniosków, jak i koincydencję czasową pomiędzy przedstawionymi wyżej zdarzeniami oraz ich okolicznościami, a przystąpieniem do składania wniosków o udzielnie informacji publicznej, a także wrogie i konfrontacyjne nastawienie A. B. względem administracji Aresztu Śledczego, wobec której zadeklarował zaplanowaną walkę, m.in. poprzez utrudnianie jej funkcjonowania. Składanie wniosków nie było podyktowane troską o dobro publiczne, a w swoim założeniu miało stanowić dokuczliwość i uciążliwość dla kierownictwa i funkcjonariuszy jednostki.