Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lipca 2023 r., sygn. III SAB/Gd 22/23

Dostęp do informacji publicznej

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 13 lipca 2023 r. sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w Gdańsku w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 22 sierpnia 2022 r. do Aresztu Śledczego w Gdańsku wpłynął datowany na dzień 10 sierpnia 2022 r. wniosek A. B. (dalej również jako "wnioskodawca" lub "skarżący") o udzielenie na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j.: Dz.U. z 2022 r., poz. 902 ze zm. dalej jako "u.d.i.p.") odpowiedzi na pytanie "ile wydano i z jakich funduszy na zakup książek w tutejszej jednostce w roku 2017?". Autor wniosku zwrócił się także o nadesłanie mu zanonimizowanych faktur potwierdzających taki zakup.

Dyrektor Aresztu Śledczego w Gdańsku pismem z dnia 5 września 2022 r. zawiadomił A. B. osadzonego w Zakładzie Karnym w N. o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

Organ odmówił udzielenia informacji publicznej z uwagi na fakt, iż w jego ocenie opisany wniosek stanowił nadużycie prawa dostępu do informacji publicznej.

Organ wskazał, że A. B. przebywał w Areszcie Śledczym w Gdańsku od dnia 13 września 2021 r. do dnia 22 marca 2022 r., po czym został przeniesiony do innej jednostki penitencjarnej. Począwszy od miesiąca marca 2022 r. A. B. rozpoczął składanie do Dyrektora Aresztu Śledczego w Gdańsku wniosków o udzielenie różnorodnych informacji publicznych, z których trzy pierwsze zostały złożone zostały jeszcze podczas pobytu wnioskodawcy w Areszcie Śledczym w Gdańsku, w okresie bezpośrednio poprzedzającym przetransportowanie do innej jednostki. Ogólna liczba wniosków skierowanych do organu przez A. B. w przeciągu niespełna pół roku wzrosła już do 120 pism. Wnioski były przy tym wielokrotnie kierowane do organu w sposób seryjny, w liczbie kilku lub kilkunastu sztuk, wysyłanych tego samego dnia, choć opatrzone były różnymi datami dziennymi, co powodowało, że termin załatwienia kilkunastu wniosków przypadał na tę samą datę. Organ opisał przebieg pobytu wnioskodawcy w Areszcie Śledczym w Gdańsku, zaznaczając, że w tym czasie ośmiokrotnie wystąpiono o wymierzenie A. B. kary dyscyplinarnej w związku z przekroczeniami, których się dopuścił. W konsekwencji, w związku z dokonanym przekroczeniem naruszającym w poważnym stopniu dyscyplinę w jednostce w styczniu 2022 r. osadzonemu została wymierzona najsurowsza kara w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej. Ponadto w związku negatywną oceną postawy i zachowania więźnia oraz wzrostem ryzyka powodowania przez niego negatywnych incydentów i nieprzewidywanych zachowań mogących godzić w porządek i bezpieczeństwo w jednostce wycofano zezwolenie na korzystanie przez niego z odzieży własnej, wobec czego był on obowiązany do końca pobytu w jednostce korzystać z odzieży zapewnianej przez administrację aresztu. Wskazano, że podczas pobytu w jednostce A. B. dwukrotnie wystąpił z prośbą o zgodę na podjęcie nauki i został zgłoszony do szkoły, gdzie jednak nie został przyjęty z uwagi na brak wolnych miejsc. Organ podkreślił, że przed opuszczeniem Aresztu Śledczego w Gdańsku A. B. deklarował, iż gdy już opuści jednostkę będzie składał dużą ilość pism w celu spowodowania dolegliwości u administracji aresztu oraz, by utrudnić funkcjonowanie tej jednostki. Powody wskazanego działania znalazły potwierdzenie w udokumentowanych rozmowach przeprowadzonych z administracją zakładów karnych już po opuszczeniu przez A. B. Aresztu Śledczego w Gdańsku (notatki z rozmów z wychowawcą, notatki ze spotkań z psychologiem). Opisane okoliczności faktyczne organ uznał zatem za pozostające w istotnym powiązaniu z rozpoznawanym wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej oraz innymi, które to świadczą o tym, iż wnioskodawca kieruje wnioski i zapytania niepodyktowane troską o dobro publiczne, a działanie wnioskodawcy było motywowane wykorzystaniem instytucji wbrew jej celowi i funkcji, co stanowi nadużycie prawa. W tym zakresie uwzględniono zarówno ilość i treść złożonych wniosków, jak i koincydencję czasową pomiędzy przedstawionymi wyżej zdarzeniami oraz ich okolicznościami, a przystąpieniem do składania wniosków o udzielnie informacji publicznej, a także wrogie i konfrontacyjne nastawienie A. B. względem administracji Aresztu Śledczego w Gdańsku, z którą zadeklarował on zaplanowaną walkę m.in. poprzez utrudnianie jej funkcjonowania. Składanie wniosków miało zatem już w swoim założeniu stanowić dokuczliwość i uciążliwość dla kierownictwa i funkcjonariuszy jednostki, a nie było podyktowane troską o dobro publiczne.