Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Wr 791/22

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Andrzej Cichoń (sprawozdawca), Sędziowie SWSA Marta Semiczek, AWSA Iwona Solatycka, po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi K.P. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 sierpnia 2022 r., nr 0115-KDIT3.4011.259.2022.3.AD w przedmiocie pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2022 roku, nr 0115-KDIT3.4011.259.2022.2.MJ II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 597,00 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi K. P. (dalej: Strona, Skarżący, Wnioskodawca) jest postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ, organ podatkowy, organ interpretacyjny) z dnia 26 sierpnia 2022 r., nr 0115-KDIT3.4011.259.2022.3.AD utrzymujące w mocy swoje postanowienie z dnia 13 czerwca 2022 roku, nr 0115-KDIT3.4011.259.2022.2.MJ o pozostawieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Z akt sprawy wynika, że 3 marca 2022 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie tzw. ulgi IP Box o której mowa w art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm. dalej jako: ustawa o PIT ). We wniosku zadano m.in. następujące pytanie: Czy w świetle przedłożonego stanu faktycznego można uznać, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę, a opisane we wniosku, wpisują się w działalność badawczo-rozwojową? Jeżeli odpowiedź na to pytanie jest twierdząca, to czy prawa autorskie do programów komputerowych, które są tworzone samodzielnie i bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT ? Jednocześnie, we własnym stanowisku Skarżący stwierdził, że podejmowana działalność spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej. W ramach dokonywanych czynności zdobywa on, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Podejmowana działalność twórcza obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywa, łączy i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania, co daje podstawy do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca tworzy kod, pracując jednocześnie w zespole. Kod stworzony przez Wnioskodawcę zostaje zaimplementowany w inny obszerniejszy kod stworzony przez pozostałych członków zespołu. Kod samodzielnie i bezpośrednio stworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej jako program komputerowy oraz ma cechy innowacyjności. Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na kontrahentów w ramach wynagrodzenia ustalonego w umowie. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone jest samodzielnie i stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy Skarżącego oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. W piśmie z dnia 9 maja 2022 r. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowania przedstawionego zdarzenia a w tym m.in. o wyjaśnienie, co należy rozumieć pod pojęciem "czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę wpisujących się w działalność badawczo-rozwojową" ? Czy w ramach wykonywanej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? (Dz. U. 2020 r., poz. 85, z późn. zm.) Co dokładnie należy rozumieć pod pojęciem "programu komputerowego" ? Wezwanie było obszerne i zawierało kilkanaście wielokrotnie złożonych pytań. W odpowiedzi na wezwanie Strona wskazała, że ocena, czy w jego przypadku efekty pracy nazywane "programem komputerowym" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy do obowiązków Organu. Wnioskodawca oczekiwał odpowiedzi na tę kwestię na podstawie złożonego wniosku o wydanie interpretacji, dlatego też szczegółowo opisał czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i złożył dodatkowe wyjaśnienia. Wnioskodawca poinformował organ, że właśnie w tym celu wystąpił z określonym pytaniem ponieważ dokonując samodzielnej analizy normy prawnej, miał co do niej wątpliwości. Organ próbuje przerzucić ciężar interpretacji przepisu na Wnioskodawcę, co jest w świetle obowiązujących przepisów niedopuszczalne. Organ uznał, że mimo udzielenia odpowiedzi przez Skarżącego, nadal nie ma on wystarczającej wiedzy o tym, czy efekty jego pracy są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz czy to, co Skarżący wytwarza, podlega ochronie na podstawie ww. art. 74 tejże ustawy. Poza tym organ wskazał, że kwestie te reguluje ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie zaś ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stąd należało pozostawić wniosek Strony bez rozpatrzenia.