Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2023 r., sygn. VII SA/Wa 676/23

Planowanie przestrzenne; Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Jarecka Sędziowie: sędzia WSA Bogusław Cieśla asesor WSA Michał Podsiadło (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi Wojewody Mazowieckiego na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] grudnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2. zasądza od Gminy P. na rzecz Wojewody Mazowieckiego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postepowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną uchwałą z [...] grudnia 2022 r. nr [...], Rada Gminy P. – działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559; dalej: u.s.g.) oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503, dalej: u.p.z.p.) – przyjęła Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy P.

2. Pismem z 17 lutego 2023 r. Wojewoda Mazowiecki (dalej: Wojewoda, skarżący) skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości. Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie art. 1 ust. 3, art. 1 ust. 4 pkt 4, art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 10 ust. 2 pkt 1, art. 10 ust. 5 pkt 1, pkt 2, pkt 3 i pkt 4 oraz art. 12 ust. 1 u.p.z.p. oraz istotne naruszenie § 6 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 28 kwietnia 2004 r.

w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. Nr 118, poz. 1233; dalej: rozporządzenie MI) w zw. z art. 28 ust. 1 u.p.z.p.

2.1. W uzasadnieniu tej skargi, Wojewoda przypomniał, że uchwalając studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmina powinna dążyć do minimalizowania transportochłonności układu przestrzennego, maksymalnego wykorzystania przez mieszkańców publicznego transportu zbiorowego, zapewnienia rozwiązań przestrzennych ułatwiających przemieszczanie się pieszych i rowerzystów,