Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Bk 149/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako (spr.), sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi P. N. na decyzję Naczelnika Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku z dnia 22 lutego 2023 r. nr 318000-COP.4103.64.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2019 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 2 września 2022 r. nr 318000-CKK3-2.4103.10.2022.8 Naczelnik Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku (dalej: "NPUCS") w Białymstoku określił P.N. (dalej jako: "skarżący") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj i czerwiec 2019 r., odmiennie, aniżeli zadeklarowano za styczeń, luty, marzec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2019 r.. Organ stwierdził, że skarżący zawyżył podatek naliczony wynikający z 720 faktur wystawionych przez M1. sp. z o.o., M2., K. Sp. z o.o., V. Sp. z o.o. Sp. k., P. Sp. z o.o., A. Sp. z o.o., A1. Sp. z o.o., G. Sp. z o.o. Uznał bowiem, że faktury te nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych.

Wskutek wniesionego przez skarżącego odwołania, NPUCS w Białymstoku decyzją z dnia 22 lutego 2023 r. nr 318000-COP.4103.64.2022 utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W sprawie ustalono, że skarżący działalność gospodarczą pod nazwą "M" prowadził od 5 lutego 2018 r. do 2 styczna 2020 r. w zakresie sprzedaży detalicznej sprzętu telekomunikacyjnego prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach. Był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z plików JPK_VAT wynika, że w styczniu, lutym, marcu, kwietniu, maju, czerwcu, lipcu, sierpniu, wrześniu, październiku, listopadzie i grudniu 2019 r. skarżący ujął w nich 720 faktur wystawionych przez 8 ww. firm. Jako przedmioty dostaw widniały telefony marki Apple iPhone i Samsung Galaxy. Organy przyjęły, że dokonywane przez skarżącego w styczniu, lutym, marcu, kwietniu, maju, czerwcu, lipcu, sierpniu, wrześniu, październiku, listopadzie i grudniu 2019 r. transakcje "nabycia" towarów od tych podmiotów były częścią oszustwa podatkowego. Podmioty te nie dokonały dostaw towarów wykazanych w ww. fakturach sprzedaży, jak również nie pośredniczyły w ich sprzedaży, a ich rola ograniczała się wyłącznie do wystawiania "pustych" faktur VAT.