Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 maja 2023 r., sygn. II SA/Wr 440/22

Administracyjne postępowanie; Ochrona środowiska

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Adam Habuda Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Protokolant: Aleksandra Bartczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 31 maja 2023 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 25 kwietnia 2022 r. nr SKO/41/OŚ-38/2021 w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji o wymierzeniu kary administracyjnej za usunięcie drzew I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze na rzecz strony skarżącej kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 IV 2022 r. (nr SKO/41/OŚ-38/2021) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze (dalej jako "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania M. K. (dalej jako "skarżąca"), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Szklarskiej Poręby z dnia 17 IX 2021 r. (nr IK.6132.1.2018-2021.AM/18) odmawiającą we wznowionym postępowaniu uchylenia własnej decyzji z dnia 16 XI 2018 r. (IK.6132.1.2018.AM/3) wymierzającej skarżącej karę administracyjną w kwocie 27 500 zł za usunięcie z działki gruntu nr [...], obręb [...], położonej w S., przy ulicy [...], bez zgłoszenia wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków 9 sztuk drzew gatunku świerk pospolity i 1 sztuki drzewa gatunku świerk kłujący oraz bez zgody posiadacza nieruchomości 10 sztuk drzew gatunku świerk pospolity.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji odwoławczej, SKO podzieliło stanowisko organu I instancji, że w okolicznościach sprawy nie wystąpiły podstawy do uchylenia we wznowionym postępowaniu ostatecznej decyzji w przedmiocie kary za usunięcie drzew. SKO nadmieniło, że wcześniej rozpatrzyło odmownie wniosek skarżącej o stwierdzenie nieważności decyzji w przedmiocie kary (prawomocna decyzja SKO z dnia 17 IV 2019 r., SKO/41/OŚ-8/2019). Zaznaczono przy tym, że postępowanie zostało wznowione na skutek wniosku skarżącej z dnia 21 IX 2020 r., w którym zażądała ona wznowienia postępowania powołując się na podstawę z art. 145 § 1 pkt 5 kpa. Skarżąca podniosła we wniosku, że w dniu 18 IX 2020 r. uzyskała nowy dowód w postaci oświadczenia G. B., z którego wynika, że na przełomie IV i V 2018 r. wyciął on drzewa rosnące na działce nr [...] na żądanie W. K. (oświadczenie skarżąca załączyła do wniosku). SKO w dalszej części uzasadnienia opisało przebieg postępowania wyjaśniającego prowadzonego we wznowionym postępowaniu zaznaczając w szczególności, że organ I instancji uzyskał także pisemne oświadczenie W. K. z dnia 24 IV 2020 r. stwierdzające, że obarczanie odpowiedzialnością skarżącej za usunięcie drzew na działce nr [...] jest bezpodstawne, gdyż to on zlecił ich usunięcie przez "pilarza z terenu S.". W postępowaniu dowodowym przesłuchano też zarówno W. K. jak i G. B. W ocenie jednak SKO należało zgodzić się ze stanowiskiem organu I instancji, że informacje, podawane przez przesłuchane osoby nie pozostają ze sobą w korelacji, poddając w wątpliwość ich zgodność z rzeczywistym przebiegiem wydarzeń. W szczególności dotyczy to zeznań, złożonych przez świadka W. K., który słuchany w tym charakterze podał, że nie jest mu znana osoba G. B., który według rzeczonego oświadczenia miał na zlecenie wymienionego dokonać wycięcia drzew z terenu działki nr [...]. Podał, iż wycięcia tego dokonał jakiś pilarz ze S., o nieznanym mu nazwisku. Z kolei przesłuchiwany w charakterze świadka G. B. wyraźnie wskazywał na W. K. jako zleceniodawcę tego wycięcia, z którym miał się kontaktować osobiście. SKO zaznaczyło także, że złożone przez te osoby zeznania powinny być także konfrontowane z pozostałymi dowodami, zgromadzonymi przez organ I instancji na okoliczność wycięcia drzew, w tym zebranymi w sprawie zakończonej decyzją wymierzającą skarżącej karę. SKO zwróciło uwagę na treść notatki służbowej, sporządzonej w dniu 7 IV 2018 r. przez funkcjonariuszkę Komendy Powiatowej w S. z przebiegu interwencji w miejscu wycięcia drzew. Z treści tej notatki wynika, że w trakcie interwencji w miejscu tym zastano K. J. oraz skarżącą, przy czym druga z wymienionych osób oświadczyła, że "drzewka, które wycięła były przez nią i jej męża sadzone, więc traktuje to jako swoją własność". W trakcie tej interwencji, przedsięwziętej prawie w tym samym czasie, w którym dokonano nielegalnego wycięcia, skarżąca nie przypisywała W. K. udziału w tej czynności. Zdaniem SKO informacjom podanym w tej notatce, przypisać należy istotne znaczenie dla końcowego rozstrzygnięcia sprawy, jako że sama czynność interwencji miała charakter urzędowy, a składane w jej trakcie oświadczenia w sposób najpełniejszy odzwierciedlały rzeczywisty przebieg wydarzeń. SKO zaznaczyło, że udział W. K. w wycięciu drzew nie został przez skarżącą podniesiony w postępowaniu pierwotnym, zakończonym ostateczną decyzją o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej, a wydane w tej sprawie orzeczenie nie zostało przez skarżącą zakwestionowane odwołaniem. Okoliczności te - w ocenie SKO - sprawiają, że należy podejść z dużą dozą ostrożności do informacji, podawanych przez przesłuchanych w postępowaniu nadzwyczajnym świadków, aż do ich pełnego zaprzeczenia. W konsekwencji powyższego SKO stwierdziło, że dodatkowe czynności dowodowe, przeprowadzone przez organ I instancji w trakcie wznowionego postępowania, nie przyczyniły się do zmiany adresata administracyjnej kary pieniężnej, oznaczonego w decyzji z dnia 16 XI 2018 r. Brak jest zatem podstaw do wydania w tej sprawie sugerowanej w odwołaniu decyzji, o której mowa w przepisie art. 151 § 1 pkt 2 kpa. Na marginesie SKO wyjaśniło, że odstąpiło od planowanego uprzednio dodatkowego przesłuchania funkcjonariusza Policji, który sporządzał notatkę, na powyższe okoliczności z uwagi na obiektywne trudności z uzyskaniem informacji o adresie tej osoby.