Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. II SA/Wr 790/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia WSA Adam Habuda Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Protokolant: asystent sędziego Grzegorz Dubaniowski po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2023 r. na rozprawie w Wydziale II sprawy ze skargi W. D. na uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia czerwca 2022 r., nr [...] w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej, pod nazwą [...] oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Wojewoda Dolnośląski skargą nadzorczą z dnia 11 X 2022 r. wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały nr LXI/349/2022 Rady Miejskiej w Świebodzicach z dnia 15 VI 2022 r. w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej, pod nazwą "Budowa Osiedla 36 domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej" – dalej jako "uchwała" oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W ocenie wojewody kwestionowaną uchwałę podjęto z naruszeniem art. 5 ust 3 ustawy z dnia 5 VII 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1538 ze zm.), zwanej dalej "URIM", polegającym na sporządzeniu uchwały z naruszeniem postanowień studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Świebodzice uchwalonego przez Radę Miejską w Świebodzicach uchwałą nr XL/279/2017 z dnia 28 XII 2017 r. – dalej jako "Studium".

W uzasadnieniu skargi wojewoda szczegółowo umotywował zarzut podkreślając, że zgodnie z art. 5 ust. 3 URIM inwestycję mieszkaniową lub inwestycję towarzyszącą realizuje się niezależnie od istnienia lub ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pod warunkiem, że nie jest sprzeczna ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz uchwałą o utworzeniu parku kulturowego. W ocenie wojewody kwestionowana uchwała narusza ustalenia Studium bowiem dopuszcza realizację inwestycji, która wykracza poza określony w Studium maksymalny wskaźnik zabudowy działki. Tereny inwestycji znajdują się w obszarze o kierunku zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (B2.MN), gdzie określono maksymalny wskaźnik dla zabudowy zwartej i szeregowej na 0,3 (Studium, s. 140). Wojewoda zaznaczył, że teren inwestycji tworzą dwie działki geodezyjne nr 290/3 o powierzchni 7 545 m2 (po potrąceniu powierzchni terenu o funkcji drogowej) oraz nr 60/1 o powierzchni 8 639 m2 (po potrąceniu powierzchni terenu o funkcji drogowej), zatem łączna powierzchnia terenów zainwestowania - 16 184 m2. Z tego w obrębie działki nr 290/3 planuje się zabudowę szeregową o maksymalnej powierzchni zabudowy wynoszącej 1 546,64 m2 (16 budynków), zaś w obrębie działki 60/1 - zabudowę o maksymalnej powierzchni 1 926,06 m2 (20 budynków). Łączna powierzchnia zabudowy dla maksymalnej ilości 36 budynków to 3 667,84 m2. W ocenie wojewody jakkolwiek uwzględnienie wskazanych parametrów sugeruje zachowanie wskaźnika zabudowy określonego w Studium, to jednak nie można pomijać faktu, że w ramach realizacji inwestycji nastąpi m.in. przeprowadzenie podziałów terenu inwestycji na odrębne działki gruntu obejmujące poszczególne segmenty zabudowy szeregowej (w załączniku do uchwały określone jako "granice posesji"), które już nie będą spełniać warunku zgodności ze Studium w zakresie wskaźnika zabudowy 0,3. Wojewoda przedstawił przy tym szczegółowe wyliczenia wykazując, że dla co najmniej 14 domów jednorodzinnych (ze wszystkich 36) po dokonaniu przyszłych podziałów, zgodnych z oznaczeniami załącznika - nie będzie spełniony wymóg zgodności z zapisami Studium (wskaźnik zabudowy wynosić będzie 0,48). Wojewoda wyjaśnił, że głównym kierunkiem Studium, określonym w tabeli (s. 128), dla terenu B2, jest wprowadzenie nowej zabudowy jednorodzinnej. W dalszej części Studium kreślono maksymalne wskaźniki dla wprowadzanej nowej zabudowy jednorodzinnej. Takie zapisy Studium oznaczają, że wymóg zachowania wskaźników dotyczy zabudowy jednorodzinnej, czyli każdego z nowych domów jednorodzinnych, a nie specyficznie skonstruowanego wniosku inwestora, według którego na dwóch działkach, zgrupowanych w dwa rozdzielne tereny (rozdzielone terenem wód - rowem) przewiduje się realizację 36 domów jednorodzinnych, a wskaźniki oblicza się łącznie. Dodatkowym argumentem wskazującym, że rzeczywistym celem podjęcia skarżonej uchwały jest obejście obowiązujących przepisów prawa jest – zdaniem wojewody - okoliczność, że dla terenu objętego inwestycją obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego w rejonie Osiedla Piastowskiego uchwalony przez Radę Miejską w Świebodzicach uchwałą nr LVII/302/2010 z dnia 13 I 2010 r., w którym teren ten jest przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Maksymalny wskaźnik zabudowy dopuszczony w planie miejscowym wynosi 0,3.