Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 6 kwietnia 2023 r., sygn. II SA/Sz 30/23

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi M. S. na orzeczenie Komendanta Policji z dnia [...] listopada 2022 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary upomnienia I. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie Komendanta Miejskiego Policji w S. z dnia [...] września 2022 r., nr [...], II. zasądza od Komendanta Policji na rzecz skarżącego M. S. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] września 2022 r. Komendant Miejski Policji w S. uznał podkom. M. S. winnym tego, że w okresie od 1 czerwca 2022 r. do dnia 23 czerwca 2022 r. w S., jako rzecznik dyscyplinarny Komendanta Miejskiego Policji w S., prowadząc postępowanie dyscyplinarne [...] przeciwko mł. asp. D. J. wykazał się bezczynnością w sprawie w ten sposób, że nie wykonał żadnej czynności zleconej przez przełożonego dyscyplinarnego w postanowieniu nr [...] Komendanta Miejskiego Policji w S. z dnia [...] maja 2022 r. o uchyleniu postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych, czym naruszył dyscyplinę służbową w sposób określony w art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji w zw. z § 15 pkt 1 zarządzenia Komendanta Głównego Policji nr 30 z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie funkcjonowania organizacji hierarchicznej w Policji.

Za powyższe przewinienie dyscyplinarny przełożony wymierzył karę upomnienia.

Pismem z dnia 4 października 2022 r. M. S. złożył odwołanie od opisanego wyżej orzeczenia, zarzucając mu naruszenie art. 134ha ust. 2, art. 135j ust. 1 i 2, art. 135g ust. 1 i 2 ustawy o Policji poprzez błędną ocenę dowodów, dokonaną z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, prowadzącą do niesłusznego uznania, że obwiniony dopuścił się bezczynności w toku prowadzonego przez siebie postepowania dyscyplinarnego, w sytuacji gdy: