Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. IV SA/Po 4/23

Prawo miejscowe; Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Sędzia WSA Maciej Busz Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski (spr.) Protokolant sekr. sąd. Iwona Maciak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na uchwałę Rady Miejskiej Leszna z dnia 28 kwietnia 2022 r. nr LII/673/2022 w sprawie: uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie ulic: [...] oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

V. Sp. z o.o. z siedzibą w L., reprezentowana przez pełnomocnika w osobie adwokata, na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, wystąpiła do sądu administracyjnego ze skargą na uchwałę Rady Miejskiej Leszna nr LII/673/2022 z dnia 28 kwietnia 2022 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie ulicy: [...] w Lesznie.

Spółka zażądała uchylenia zaskarżonej Uchwały w części, w której należące do niej działki nr [...] oraz [...] obręb [...], przeznaczone zostały na teren publicznych ciągów pieszych (oznaczenie na planie [...]), względnie uchylenia zaskarżonej Uchwały w całości oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W ocenie Spółki zaskarżona Uchwała w sposób istotny narusza:

1) art. 140 Kodeksu cywilnego oraz art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji RP poprzez nieuzasadnione ograniczenie prawa własności skarżącej Spółki do nieruchomości na skutek przeznaczenia części nieruchomości (części działek o nr [...] oraz [...] obręb [...]) na teren publicznych ciągów pieszych przez co możliwość dotychczasowego wykorzystywania ww. działek została w istotny sposób ograniczona, wywołuje szkodę, stwarza zagrożenie w ruchu drogowym w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości Skarżącej,

2) zupełny brak sensu planistycznego, gdyż zaskarżona Uchwała wprowadza ciąg pieszy, by zachować pozorną zgodność ze Studium, podczas gdy z okoliczności faktycznych i samej treści uzasadnienia Uchwały wynika, że ciąg będzie de facto spełniał funkcje drogi publicznej.