Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 kwietnia 2023 r., sygn. I SA/Gd 1363/22

Interpretacje podatkowe; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Elżbieta Rischka, , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 12 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi M. G. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 października 2022 r. nr 0112-KDWL.4011.479.2022.3.DS w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 sierpnia 2022 r., nr 0112-KDWL.4011.479.2022.2.DS; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako "Dyrektor KIS"), działając na podstawie art. 13 § 2a, art. 221, art. 233 § 1 pkt 1 i art. 239 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej "O.p."), po rozpatrzeniu zażalenia M. G. (dalej jako "Wnioskodawca", "Skarżący") na postanowienie Dyrektora KIS z dnia 5 sierpnia 2022 r. o odmowie wszczęcia postępowania z wniosku Skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej, utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

2. Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy:

W dniu 5 maja 2022 r. Skarżący złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na postawie art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej "u.p.d.o.f").

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych, realizuje on projekty programistyczne na rzecz swoich kontrahentów poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych, a w dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy, szczegółowo je opisując: planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania, praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja, integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu. W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej "u.p.a.p.p.") będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 u.p.a.p.p. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania są niepowtarzalne i opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Wnioskodawca wyliczył kolejno, obszernie je opisując, wydatki, które ponosi w celu osiągania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów: a) koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, b) koszt usług telekomunikacyjnych (telefon, internet), c) koszt usługi księgowej, d) koszt dojazdu do klienta, e) koszt szkoleń. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f. i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.