Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lutego 2023 r., sygn. VII SA/Wa 1380/22

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), , Sędzia WSA Artur Kuś, Sędzia WSA Mirosław Montowski, , Protokolant sekr. sąd. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2023 r. sprawy ze skargi M. S.-S. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 1 kwietnia 2022 r. znak WSO-I.621.1.31.2022 w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent miasta stołecznego Warszawy decyzją z dnia 24 stycznia 2022 r. na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2021 r., poz. 510 ze zm.) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.) orzekł o wymeldowaniu M.S. z pobytu stałego w lokalu [...] przy ul. [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, że na wniosek P. W. wszczęto postępowanie administracyjne o wymeldowanie M.S. z pobytu stałego w lokalu [...] przy ul. [...]. Wnioskodawca podał, że M. S. nie mieszka w tym lokalu od ponad 10 lat. Nie posiada do niego kluczy i nie ma w nim żadnych rzeczy.

Za pośrednictwem poczty elektronicznej stanowisko zajęła M. S.. Potwierdziła, że nie mieszka w lokalu [...] przy ul. [...] od około 2004 roku i nie posiada w nim swoich rzeczy. Klucze do lokalu miała do 2019 roku. Nie wymeldowała się, albowiem jej zamiarem był powrót do tego lokalu .

Dalej organ wskazał, że art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2021 r., poz. 510 ze zm.) stanowi, że organ gminy, wydaje z urzędu lub na wniosek właściciela, decyzję w sprawie wymeldowania obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.

Z zebranego materiału dowodowego wynikało, że M. S. nie mieszka w lokalu [...] ul. [...] od wielu lat. Fakt ten potwierdziły zgodnie strony postępowania. Jednocześnie M. S. podnosiła brak dobrowolności opuszczenia lokalu. Twierdziła, że decyzja o wyprowadzce została podjęta przez jej rodziców, a ona sama nie chciała się wyprowadzać. Organ uznał, że nawet gdy przyczyna opuszczenia lokalu nie była dobrowolna, to trwałe przeniesienie centrum życiowego w inne miejsce, bez podejmowania czynności mającej na celu zamieszkanie w opuszczonym lokalu, stwarza sytuację zobowiązującą organ do wymeldowania takiej osoby z dawniej zajmowanego lokalu, skoro obowiązku meldunkowego sama nie dopełniła (wyrok NSA z 14 lutego 2019 r., sygn. akt II OSK 745/17).