Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 lutego 2023 r., sygn. IV SA/Po 824/22

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Witkowicz - Grochowska Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 lutego 2023 r. sprawy ze skargi Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Gminy Krzykosy z dnia 22 czerwca 2021 r. nr XXVI/256/2021 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Krzykosy w zakresie energii ze źródeł odnawialnych 1. stwierdza nieważność § 12 ust. 3 zaskarżonej uchwały oraz bezpośrednio z nim powiązanego oznaczenia na części graficznej miejscowego planu, stanowiącej załącznik Nr 1 do zaskarżonej uchwały, określonego jako "Projektowana droga S11 – Korytarz 3"; 2. w pozostałej części skargę oddala; 3. zasądza od Gminy Krzykosy na rzecz skarżącego Wojewody Wielkopolskiego kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Na sesji w dniu 22 czerwca 2021 r. Rada Gminy Krzykosy (dalej jako "Rada Gminy") podjęła uchwałę nr XXVI/256/2021 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Krzykosy w zakresie energii ze źródeł odnawialnych (zwaną też dalej "Uchwałą", "Planem miejscowym" lub "Planem").

Pismem datowanym na 23 listopada 2022 r. [...]) Wojewoda Wielkopolski (dalej też jako "Wojewoda" lub "Skarżący"), reprezentowany przez r. W., wywiódł skargę na ww. uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w zaskarżonej części – tj. w zakresie objętym na rysunku Planu granicami wariantu przebiegu drogi, czyli w całości teren 5EF, 4ZL, a w części teren 3EF i 4EF, oraz w odniesieniu do wskazanych terenów w całości również ustalenia treści oraz § 12 ust. 3 Uchwały - a także o zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz Skarżącego kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi jej autor podał, że Uchwała została doręczona organowi nadzoru 23 czerwca 2021 r. Jej podstawę prawną stanowiły przepisy art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, z późn. zm.; dalej w skrócie "u.s.g.") oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U z 2021 r. poz. 741, z późn. zm.; w skrócie "u.p.z.p."). Następnie Wojewoda wyjaśnił - w ramach przeprowadzonej analizy zgodności Uchwały z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (w skrócie "m.p.z.p.") - że w § 12 ust. 3 Uchwały, w odniesieniu do szczególnych warunków zagospodarowania terenów oraz ograniczeń w ich użytkowaniu, w tym zakazu zabudowy, wskazano w obszarze określonym na rysunku Planu rezerwę terenu pod planowany przebieg drogi ekspresowej S11 - korytarz 3, przy czym do czasu ustalenia ostatecznego przebiegu drogi ekspresowej S11 obowiązuje zakaz lokalizowania przedsięwzięć na tym obszarze. Projektowaną drogę S11 - korytarz nr 3 wyznaczono linią koloru fioletowego na załączniku nr 1 do Uchwały. Jednocześnie na rysunku Planu w miejscu rezerwy pod przyszłą drogę wyznaczono tereny produkcji energii elektrycznej oznaczone symbolami 3EF, 4EF, 5EF oraz teren lasu o symbolu 4ZL. Zatem na podstawie przytoczonego zapisu, dla wyznaczonych w Planie terenów 3EF, 4EF, 5EF i 4ZL w zakresie obejmującym pas rezerwy pod budowę drogi S11, dopuszczono niejednoznaczne przeznaczenie, a jego sposób zagospodarowania uzależniono od nieokreślonej czasowo decyzji innego niż rada gminy podmiotu, tj. zarządcy drogi. Zdaniem Wojewody tak sformułowane ustalenie, uniemożliwiające jednoznacznie określenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu, powoduje naruszenie zasad sporządzenia planu w zakresie regulowanym przepisem art. 15 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. Sformułowanie w ten sposób ustaleń planu stwarza stan niepewności co do ostatecznego przeznaczenia terenów nie tylko w stosunku do właścicieli nieruchomości objętych ustalonym wariantem budowy drogi S11, ale także właścicieli nieruchomości bezpośrednio sąsiadujących z tym obszarem. Tymczasem określone w m.p.z.p. przeznaczenie terenu powinno być jednoznaczne i nie może budzić wątpliwości co do sposobu zagospodarowania danego terenu już z chwilą wejścia planu w życie. Ponadto - jak dalej zaznaczył Skarżący - rada gminy nie może scedować swoich kompetencji w zakresie ustalania przeznaczenia terenów na podmioty inne niż gmina (np. zarządców dróg). Na marginesie autor skargi wskazał, że Plan miejscowy nie odnosi się do sytuacji, w której ostatecznie ustalony wariant budowy drogi S11 będzie przebiegał przez teren wskazany na rysunku Planu. Czy w takiej sytuacji, w okresie pomiędzy wyborem wariantu (faktycznie wybór taki następuje na etapie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach), a rozpoczęciem realizacji budowy drogi, możliwa będzie realizacja na tym obszarze przedsięwzięć obejmujących produkcję energii elektrycznej?