Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Lu 821/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Hałabis Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal Asesor sądowy Marcin Małek (sprawozdawca) Protokolant Referent Agnieszka Komajda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2023 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej P. S. sprawy ze skargi Wojewody Lubelskiego na uchwałę Rady Miasta Lublin z dnia 1 lipca 2019 r. Nr 283/VIII/2019 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Lublin oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Miasta Lublin w dniu 1 lipca 2019 r. podjęła uchwałę nr 283/VIII//2019 w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Lublin (dalej: "Studium").

Pismem z 4 września 2019 r. skargę na powyższą uchwałę w części dotyczącej działek nr ewid. [...], [...], [...],[...], [...], [...], [...], [...], [...], w trybie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (u.s.g.) wniósł Wojewoda Lubelski, domagając się stwierdzenia jej nieważności w zaskarżonym zakresie.

W jej motywach wskazał, że Studium zostało uchwalone z przekroczeniem przysługującego gminie władztwa planistycznego, naruszając tym wynikającą z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP i art. 1 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (u.p.z.p.) zasadę proporcjonalności, co stanowi istotne naruszenie zasad sporządzania studium.

Z przywołanego art. 1 ust. 3 u.p.z.p. wprost bowiem wynika obowiązek wyważania interesu publicznego i interesu prywatnego przy ustalaniu przeznaczenia terenu lub sposobu zagospodarowania i korzystania z terenu. Dokonując tego organy gminy mają dążyć do ochrony istniejącego stanu zagospodarowania terenu oraz umożliwienia zmian w zagospodarowaniu terenu z uwzględnieniem analiz ekonomicznych, środowiskowych i społecznych.

W ocenie Wojewody studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, powinno być wyrazem kompromisu pomiędzy różnymi interesami i wyobrażeniami o zagospodarowaniu przestrzenią nie tylko organów gminy ale również jej mieszkańców. Tymczasem przyjęte w Studium rozwiązania planistyczne dla terenu objętego skargą (teren tzw. Górek Czechowskich) wywołały zdecydowany sprzeciw części mieszkańców wyrażony m. in. w licznych skargach, które wpłynęły do organu nadzoru. Analiza ich treści pozwala na stwierdzenie, iż przeznaczając pod funkcje zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej część terenu Górek Czechowskich gmina przedłożyła interes prywatny właściciela terenu ponad interes publiczny mieszkańców Lublina, chcących ochronić ten obszar przed intensywną zabudową wielorodzinną, wobec negatywnego wpływu zabudowy na stan środowiska. Składane przez mieszkańców Lublina uwagi do projektu Studium, w których opowiadali się za pozostawieniem całego terenu Górek Czechowskich jako terenu zielonego na całej jego powierzchni, a nie tylko w suchych dolinach w postaci naturalistycznego parku, pozostały nieuwzględnione.