Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 stycznia 2023 r., sygn. III SAB/Gl 487/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędziowie Sędzia WSA Adam Gołuch (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Herman, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi P. R. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt i pracę cudzoziemca oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z 21 września 2022 r. P. R. (dalej: skarżący), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego (dalej: organ) w przedmiocie rozpoznania wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy, zarzucając organowi rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym tj. art. 8. art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.; dalej k.p.a.).

W oparciu o wskazane zarzuty skarżący wniósł o:

1. zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi;

2. przyznanie skarżącemu na podstawie art. 149 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r. poz. 329, dalej określanej skrótem p.p.s.a) od organu sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., ewentualnie wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a;

3. wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 §. 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a;

4. zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości, opłaty sądowej oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Argumentując zasadność skargi pełnomocnik wskazał, że 20 maja 2022 r. skarżący złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy za pośrednictwem platformy e-PUP, a następnie uzupełnił go pocztą, ponieważ organ odmówił przyjęcia wniosku w swojej siedzibie. Jednak do dnia wniesienia skargi, pomimo ponaglenia wniesionego 12 września 2022 r., organ nie podjął żadnych działań w celu rozpoznania ww. wniosku. Zatem organ pozostaje w bezczynności od dnia 21 lipca 2022 r.