Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Bd 912/22

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi Wojewody Kujawsko - Pomorskiego na uchwałę Rady Gminy Drzycim z dnia 30 marca 2022 r. nr XXXIII/259/2022 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność § 7 zaskarżonej uchwały oraz załącznika graficznego nr 1 do tej uchwały - w zakresie terenu oznaczonego symbolem 5RM, 2. w pozostałej części skargę oddala.

Uzasadnienie

Sygn. II SA/Bd 912/22

UZASADNIENIE

Wojewoda Kujawsko-Pomorski pismem z 16 sierpnia 2022 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy uchwałę nr XXXIII/259/2022 Rady Gminy Drzycim z dnia 30 marca 2022 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego między ul. Świecką, ul. Polną a torami kolejowymi w Drzycimiu w części obejmującej: § 5 pkt 3 lit. c, § 6 pkt 3 lit. a, § 7, § 8 pkt 3 lit. a, § 9 pkt 3 lit. a, § 10 pkt 3 lit. b, § 11 pkt 3 oraz załącznika do uchwały w zakresie terenu oznaczonego symbolem 5RM. Wniósł o stwierdzenie nieważności ww. przepisów z uwagi na naruszenie art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (dalej "u.w.s.t."), oraz art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 504 – dalej "u.p.z.p.").

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że na podstawie kwestionowanych przepisów Rada Gminy wprowadziła zakaz lokalizacji przedsięwzięć mogących potencjalnie i zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów odrębnych. Przywoławszy treść art. 15 ust. 1 u.p.z.p., art. 46 ust. 1 u.w.s.t., art. 6 pkt 1, art. 4 pkt 18 i art. 143 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1899, dalej "u.g.n.") oraz art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2021 r., poz. 1648 - dalej "p.t."), organ nadzoru stwierdził, że bezspornie urządzenia telekomunikacyjne, stanowiące jedne z rodzajów sieci infrastruktury technicznej, stanowią infrastrukturę telekomunikacyjną służącą zapewnieniu publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, co wypełnia normę definicji łączności publicznej, która jest celem publicznym w rozumieniu u.g.n. Wskazał, że skoro zgodnie z art. 46 ust. 1 u.w.s.t. miejscowy plan nie może ustanawiać zakazów, a przyjmowane w nim rozwiązania nie mogą uniemożliwiać lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w rozumieniu u.g.n., to taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi, a wskazane w skardze przepisy uchwały naruszają zarówno art. 46 ust. 1 u.w.s.t., jak i art. 15 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1 u.p.z.p. Na potwierdzenie swego stanowiska Wojewoda powołał odnośne orzecznictwo sądowoadministracyjne. Dalej wskazał, że wskazane przepisy m.p.z.p. są niezgodne ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Drzycim, przyjętym uchwałą Rady Gminy Drzycim z dnia 24 kwietnia 2001 r., nr XVIII/137/2001, zmienionym uchwałą z 27 czerwca 2019 r., nr VI/39/2019, albowiem teren oznaczony w planie symbolem 5RM (teren zabudowy zagrodowej) położony jest w studium na terenie rozwoju zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami, co stanowi o naruszeniu art. 9 ust. 4 w zw. z art. 20 ust. 1 i 28 ust. 1 u.p.z.p.