Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. IV SA/Po 495/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędzia WSA Józef Maleszewski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 grudnia 2022 r. sprawy ze skarg W. W. i B. J. na uchwałę Rady Miejskiej w Mosinie z dnia 25 lutego 2010 r. nr LVI/386/10 w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Mosina oddala skargi w całości.

Uzasadnienie

W dniu 25 lutego 2010 r. Rada Miejska w Mosinie, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1591 ze zm. - dalej u.s.g.) oraz art. 12 ust.1 i art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm. - dalej u.p.z.p.), w związku z uchwałą nr XII/61/07 z dnia 26 kwietnia 2007 r. o przystąpieniu do sporządzenia zmiany "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Mosina", podjęła uchwałę Nr LVI/386/10 w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Mosina.

W. W. i B. J., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z 4 lipca 2022 r. złożonym w formie elektronicznej wnieśli skargi na w/w uchwałę Rady Miejskiej w Mosinie z 25 lutego 2010 r. nr LVI/386/10, w sprawie Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Mosina, zarzucając zaskarżonej uchwale istotne naruszenie trybu sporządzania studium w rozumieniu art. 28 ust. 1 u.p.z.p., to jest konkretnie: naruszenie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody z zastrzeżeniem brzemienia tej ustawy z daty 25 lutego 2010 r. (t.j. Dz.U. z 2009r. Nr 151, poz. 1220, dalej u.o.p.) poprzez zaniechanie uzgodnienia studium, po jego zmianie w toku procedury planistycznej, z Dyrektorem W. P. N..

W uzasadnieniu skarg skarżący wskazali, że skargi poprzedzili wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa oraz posiadają prawa rzeczowe do działek [...] i [...] położonych w obrębie granic Studium w gminie Mosina. Działki te zostały przez Studium wyłączone z zabudowy przez objęcie ich zupełnie zbędnym łącznikiem ekologicznym. Zagadnienie to dotyczy bezpośrednio przedstawionego zarzutu naruszenia procedury sporządzenia zaskarżonego aktu. Kwestia ukształtowania i istnienia łączników ekologicznych związana jest z istnieniem w granicach i otoczeniu Studium Wielkopolskiego Parku Narodowego. Zdaniem skarżących uwarunkowania dotyczące ochrony przyrody zostały określone w uchwale studialnej wadliwie. Polemika w tej kwestii jest jednak utrudniona, gdyż Studium nie uzyskało wymaganego uzgodnienia ze strony Dyrektora Wielkopolskiego Parku Narodowego, czego wymaga art. 10 ust. 6 u.o.p.