Wyrok WSA w Opolu z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. II SA/Op 178/22

Inne; Pracownicy samorządowi; Samorząd terytorialny

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka Sędziowie Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2022 r. sprawy ze skargi A. B. na zarządzenie Burmistrza [...] z dnia 25 kwietnia 2022 r., nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora centrum kultury 1) stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia, 2) zasądza od Burmistrza [...] na rzecz skarżącego A. B. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 25 kwietnia 2022 r., nr [...], Burmistrz [...] odwołał A. B. (zwanego dalej skarżącym) ze stanowiska Dyrektora Centrum Kultury im. [...] w [...] (§ 1 ust. 1). Zarządzenie zostało wydane na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559, z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie u.s.g., oraz art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194), zwanej dalej ustawą, oraz art. 36², art. 70 § 1, 1¹, 1² i 2 w związku z art. 36 § 1 pkt 3 oraz art. 167¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), zwanej dalej w skrócie K.p. W § 1 ust. 2 zarządzenia wskazano, że odwołanie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 31 lipca 2022 r. W § 1 ust. 3 zobowiązano skarżącego w okresie wypowiedzenia do wykorzystania w całości przysługującego urlopu w wymiarze 30 dni, w tym 14 dni urlopu zaległego za 2021 r. Postanowiono też, że urlop należy wykorzystać od dnia 26 kwietnia 2022 r. do dnia 7 czerwca 2022 r. Natomiast w § 1 ust. 4 zarządzenia zwolniono skarżącego z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, zaś w § 2 postanowiono, że zarządzenie wchodzi w życie z dniem podjęcia.