Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 listopada 2022 r., sygn. II SAB/Lu 59/22

Inne; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Tchórzewska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 listopada 2022 r. sprawy ze skargi I. Z. na bezczynność Starosty B. w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości I. zobowiązuje Starostę B. do wydania decyzji w sprawie z wniosku z dnia [...] lipca 2020 r. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Starosty B. na rzecz I. Z. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SAB/Lu 59/22

UZASADNIENIE

I. Z., M. K. i M. B. (dalej jako "skarżący") wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Starosty w sprawie wniosku o zwrot wywłaszczonych nieruchomości.

Skarżący wnieśli o zobowiązanie Starosty do wydania decyzji w sprawie [...] w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania odpisu wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżących kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego adwokata, według norm przepisanych.

Skarżący zarzucili, że organ, mimo obowiązku ustalenia okoliczności faktycznych, ustalenia jakie dowody winny zostać przeprowadzone w celu ustalenia tych okoliczności i obowiązku przeprowadzenia tych dowodów, nie zwrócił się do jakiegokolwiek podmiotu mogącego dysponować istotnymi w sprawie dokumentami związanymi z wywłaszczeniem nieruchomości. Organ, poza wzywaniem stron nie podjął też jakichkolwiek innych czynności, które pozwoliłyby ustalić stan faktyczny sprawy i umożliwiały wydanie decyzji administracyjnej. W ocenie skarżących wniosek o zwrot nieruchomości nie zawierał braków formalnych, nie było zatem uzasadnione wzywanie strony do uzupełnienia braków wniosku na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. Z tego względu organ pozostaje w bezczynności, ponieważ bezzasadnie uchyla się od rozpoznania sprawy i wydania decyzji.