Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 sierpnia 2022 r., sygn. III SA/Łd 324/22

Służba zdrowia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz Sędzia WSA Paweł Dańczak po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. L. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 3 marca 2022 r. nr 105/05/2022/KL w przedmiocie ustalenia obowiązku poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej uchyla zaskarżoną decyzję. a.l [pic]

Uzasadnienie

Decyzją z 3 marca 2022 r., nr 105/05/2022/KL Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, działając na podstawie art. 50 ust. 18 i 19 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1285 ze zm.), dalej u.ś.o.z. oraz art. 104 § 1 k.p.a., ustalił B.L. obowiązek poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych ze środków publicznych w łącznej wysokości 1 675 zł.

W sprawie ustalono następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Zawiadomieniem z 1 października 2021 r. Dyrektor Łódzkiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ na podstawie art. 61 § 1 i 4 k.p.a. w zw. z art. 50 ust. 18 i 18a u.ś.o.z. poinformował B.L. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia obowiązku poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych ze środków publicznych w okresie od 28 kwietnia 2017 r. do 9 maja 2017 r. w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu im. [...] w Ł., 1 czerwca 2017 r. i 12 czerwca 2017 r. w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu im. [...] w Ł. w łącznej kwocie 1 675 zł.

Jednocześnie ww. zawiadomieniu poinformowano stronę o treści art. 50 ust. 18a u.ś.o.z. Zawiadomienie zostało doręczone stronie 5 października 2021 r.

W odpowiedzi na powyższe zawiadomienie, w piśmie z 6 października 2021 r. B.L. wyjaśniła, że w związku z ciężką chorobą, wielokrotnie i bezskutecznie diagnozowaną w 2016 r. utraciła zatrudnienie. Po zarejestrowaniu w urzędzie pracy uzyskała status osoby bezrobotnej i prawo do zasiłku. Urząd pracy sporządził indywidualny plan działania, który miał być realizowany w okresie od 8 kwietnia 2016 r. do 29 września 2017 r. Skarżąca podała, że 19 stycznia 2017 r. otrzymała decyzję o upływie okresu pobierania zasiłku jako osoba bezrobotna z uwagi na przekroczenie okresu zasiłkowego. Wskazała, że z uwagi na zły stan zdrowia, częste pobyty w szpitalach i pogłębiające się problemy finansowe złożyła do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Na przełomie lutego i marca 2017 r. zdiagnozowano przyczynę choroby i poddana została natychmiastowej hospitalizacji. Podała, że we wskazanym okresie przebyła kilka operacji ginekologicznych i gastrologicznych w różnych placówkach medycznych. 12 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi (sygn. akt [...]) ogłosił jej upadłość konsumencką. Skarżąca podniosła, że nie była świadoma braku ubezpieczenia zdrowotnego w okresie, w którym korzystała ze świadczeń zdrowotnych, gdyby posiadała wiedzę o wysokości kosztów udzielonych świadczeń zdrowotnych przekazałaby informację syndykowi masy upadłości. Podkreśliła, że w okresie leczenia, tj. od lutego do maja 2017 r. nie była w stanie podejmować żadnych decyzji ani stawić się osobiście w urzędzie. Po zakończeniu pierwszej fazy leczenia (dalsze leczenie trwało ponad dwa lata) 15 czerwca 2017 r. została zgłoszona do ubezpieczenia jako członek rodziny przez córkę – K.K.