Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 marca 2022 r., sygn. I SA/Wr 496/21

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Horobiowski (sprawozdawca),, Sędziowie Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska,, Asesor WSA Iwona Solatycka,, , po rozpoznaniu w Wydziale I, na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2022 r., sprawy ze skargi A z siedzibą w L., Wielka Brytania, na decyzję Naczelnika D. Urzędu Celno-Skarbowego z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2015 r., oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami.

1.1. Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z dnia 24 marca 2021 r. nr 458000-COP.4103.13.2020.80 Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego we Wrocławiu (dalej jako: NDUCS, organ odwoławczy) uchylił w części decyzję własną z dnia 28 lipca 2020 r. nr 458000-CKK-52.4103.5.2020.26 wydaną wobec A w L. (dalej jako: Strona, Skarżący, Spółka) w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za luty, marzec, wrzesień, listopad i grudzień 2015 r. i określił zobowiązanie za ten okres oraz utrzymał tę decyzję w mocy w pozostałym zakresie. Ostatecznie łączna kwota zobowiązania w VAT za miesiące od stycznia do grudnia 2015 r. została ustalona przez organ odwoławczy na kwotę 34.203,00 zł przy łącznej sumie dostaw netto określonej na 148.709,20 zł.

1.2. Jak wynika z akt sprawy, w toku kontroli podatkowej prowadzonej wobec Strony ustalono, że pod adresem Spółki mieści się tzw. biuro wirtualne, zaś samą Spółką zarządzają rezydenci polscy tj. M. S. i W. S. (mieszkający w D.). Choć krajowe przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.: dalej jako: uVAT) oraz przepisy wykonawcze nie zawierają legalnych definicji pojęć "siedziby działalności gospodarczej", ani "stałego miejsca zamieszkania", to takie definicje zawiera rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77, str.1; dalej: rozporządzenie wykonawcze). Z ww. regulacji wynika, że "miejscem siedziby działalności gospodarczej podatnika" jest miejsce, w którym wykonywane są funkcje naczelnego zarządu przedsiębiorstwa. W celu ustalenia tego miejsca uwzględnia się miejsce, w którym zapadają istotne decyzje dotyczące zarządzania przedsiębiorstwem, adres zarejestrowanej siedziby przedsiębiorstwa i miejsce posiedzeń zarządu przedsiębiorstwa. Gdy te kryteria nie pozwalają na ustalenie siedziby, decydującym kryterium jest miejsce, w którym zapadają istotne decyzje dotyczące ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem. Zatem decydujące znaczenie ma określenie rzeczywistego, a nie formalnego miejsca wykonywania funkcji naczelnego zarządu przedsiębiorstwa. NDUCS wyjaśnił również pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności i wskazał, że miejsce takie charakteryzuje się wystarczającą stałością i odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje. NDUCS wskazał, że fakt posiadania numeru indentyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. NDUSC ustalił, że zadeklarowanym przedmiotem działalności Strony jest rozwój oprogramowania biznesowego i krajowego oraz pozostała działalność usługowa w zakresie informacji. Usługi świadczone były drogą elektroniczną i tym samym stałym miejscem prowadzenia działalności Strony w 2015 r. była Polska. To w Polsce Strona posiadała odpowiednią strukturę techniczną i osobową, która umożliwiała finansowanie, odbieranie i wykorzystywanie nabywanych usług dla potrzeb stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Organ ustalił, że Strona w badanym okresie była zarządzana przez rezydentów polskich, zamieszkujących w D. M. S. i W. S. pracowali i kierowali Spółką oraz posiadali centrum interesów życiowych w Polsce, gdzie mieli stały pobyt. Powyższe organ ustalił na podstawie czasu pracy ww. osób, rachunku w banku krajowym, zakupionych usług obcych i wykonania usług sprzedawanych przez Stronę. Zatem centrum zarządzania i miejsce działalności Spółki, formalnie zarejestrowanej w Wielkiej Brytanii, w rzeczywistości znajdowało się w Polsce pod adresem zamieszkania jej wspólników. To w tym miejscu przebywał zarząd Spółki oraz zapadały decyzje dotyczące jej zarządzania. Tym samym, usługi odpłatnie świadczone przez Stronę podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.