Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 3 marca 2022 r., sygn. II SA/Bk 112/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Dudar (spr.), Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Lemańska, sędzia WSA Marek Leszczyński, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2022 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. Sp. z o.o. Sp. k. w B. na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku likwidacji wykopu ziemnego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] listopada 2021 r. znak [...] P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. (dalej: PWINB) utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. (dalej: PINB) z [...] października 2021 r. znak [...], którym odmówiono umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec zobowiązanej K. Sp. z o.o. Sp. k. w B. (dalej powoływana także jako skarżąca spółka, podmiot zobowiązany).

Postanowienia wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z [...] lutego 2021 r. znak [...] PWINB utrzymał w mocy decyzję PINB z [...] grudnia 2020 r. znak [...], którą nakazano skarżącej spółce likwidację wykopu ziemnego wykonanego na działce nr [...] przy ulicy N. w B., stanowiącego rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego z samodzielnymi lokalami mieszkalnymi, do XV kondygnacji nadziemnych, z garażami i instalacjami wewnętrznymi, murami oporowymi i zewnętrzną infrastrukturą techniczną. Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2021 r. sygn. akt II SA/Bk 253/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę skarżącej spółki od ww. decyzji PWINB. Powyższy wyrok jest nieprawomocny (skargę kasacyjną złożyła skarżąca spółka), jednakże w ramach tegoż postępowania prawomocnie zostały oddalone wnioski skarżącej spółki o wstrzymanie wykonania zaskarżonej do sądu decyzji PWINB (postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 października 2021 r. II OZ 628/21 i II OSK 1945/21).