Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 stycznia 2022 r., sygn. II SA/Ol 1030/21

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy R. z dnia [...] nr [...] w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy R. w 2021 roku" stwierdza nieważność § 7 załącznika do zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Rada Gminy Rozogi w dniu 29 marca 2021 r. podjęła uchwałę nr XXIX/174/21 w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Rozogi w 2021 r." (dalej jako: Program), stanowiący załącznik do zaskarżonej uchwały. Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity obowiązujący na dzień podjęcia uchwały Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm., dalej jako: u.s.g.) oraz art. 11 i art. 11a ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 638 ze zm., dalej jako: u.o.z.).

Prokurator Rejonowy w Szczytnie (dalej jako: Prokurator lub skarżący) wniósł skargę na powyższą uchwałę w zakresie § 7 załącznika do uchwały, zarzucając istotne naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. i art. 11a ust. 5 u.o.z. oraz art. 7 i art. 94 Konstytucji RP polegające na przekroczeniu delegacji ustawowej i zawartych w niej granic swobody regulacyjnej poprzez brak uregulowania w § 7 załącznika do zaskarżonej uchwały sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację Programu. W związku z tym wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części. W uzasadnieniu podano, że stosownie do treści art. 11a ust. 1 u.o.z. rada gminy określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 11a ust. 5 u.o.z. program, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych środków. Koszty realizacji programu ponosi gmina. Wskazano, że zgodnie z ugruntowanym poglądem orzecznictwa organy gminy winny treść swoich regulacji dostosować ściśle do zakresu przyznanego im upoważnienia i przysługujących kompetencji, wynikających z ich zadań, a w razie wątpliwości co do zakresu tego upoważnienia, wyjaśniać te wątpliwości przez stosowanie wykładni zawężającej. Tymczasem zaskarżona uchwała zapadła z istotnym naruszeniem prawa, polegającym na naruszeniu upoważnienia ustawowego poprzez jego niewypełnienie. W § 3 ust. 2 załącznika do zaskarżonej uchwały określono zadania priorytetowe Programu (łącznie 7 zadań). Zapis § 7 załącznika do uchwały wskazuje, że wysokość zabezpieczonych w budżecie środków finansowych przeznaczonych na realizację programu wynosi 50.000 zł i określono, co wchodzi w zakres zadań finansowanych tą kwotą. Jednakże art. 11 a ust. 5 u.o.z. wskazuje precyzyjnie, że program, o którym mowa wart. 11a ust. 1 zawiera wskazanie wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych środków. Porównanie treści przepisów § 3 ust. 2 załącznika do uchwały, w którym określono zadania priorytetowe programu i jego cele, prowadzi do jednoznacznego stwierdzenia, iż część zadań Programu de facto nie ma sprecyzowanej kwoty środków pieniężnych, jaka będzie wydatkowana konkretnie na dane zadanie Programu, co rodzi obawę, że nie będzie ono miało żadnego źródła finansowania, albowiem całość środków finansowych przeznaczonych na realizację Programu została wskazana ogólnie. Ponadto wskazano, że zadania Programu, określone w § 3 ust. 2 pkt 2, 3, 4 w ogóle nie zostały ujęte w § 7, a tym samym nie przewidziano dla nich żadnych źródeł finansowania. Zarzucono także, że nie sposób ustalić w oparciu o treść uchwały, z którego źródła finansowania mają być realizowane te zadania. Skoro Rada nie określiła, jakie środki powinny być przeznaczane na poszczególne zadania związane z realizacją ustawowych zadań wyszczególnionych w treści art. 11a ust. 2 u.o.z., to pozostaje do uznania organu wykonawczego gminy, jaką pulę środków wykorzysta na konkretny cel Programu, co jest sprzeczne z delegacją ustawową art. 11a ust. 5 u.o.z. Przy czym wskazano, że w sprawie nie zachodzi konieczność uchylenia całości zaskarżonego uchwały, lecz jedynie kwestionowanego zapisu, dotyczącego określenia źródeł finansowania programu, gdyż wyeliminowanie z obrotu prawnego całej uchwały w drodze stwierdzenia jej nieważności, a więc ex tunc, pozbawiłoby podstawy prawnej wszelkich działań podejmowanych w ramach jej wykonania.