Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 grudnia 2021 r., sygn. I SA/Gl 1279/21

Finanse publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Asesor WSA Monika Krywow (spr.), Sędzia WSA Beata Machcińska, Protokolant st. sekretarz sądowy Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi P. S. Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty opłaty egzekucyjnej za okres od stycznia do grudnia 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako organ odwoławczy, Dyrektor), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 75 § 4a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej jako O.p.), po rozpatrzeniu odwołania P.S. - Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w W. (dalej jako skarżący, Komornik), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. (dalej jako organ podatkowy) z dnia [...], nr [...], odmawiającej skarżącemu - stwierdzenia nadpłaty w opłacie egzekucyjnej stanowiącej dochód budżetu państwa za okres od stycznia do grudnia 2020 r. w kwocie [...] zł.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 4 lutego 2021 r. Komornik złożył w tutejszym organie podatkowym wniosek o stwierdzenie nadpłaty opłaty egzekucyjnej za miesiące styczeń-grudzień 2020 r. w wysokości [...] zł stanowiącej niepodatkową należność budżetową o charakterze publicznoprawnym, uiszczoną na podstawie art. 149 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 771, dalej jako u.k.s.). Wskazał, że " Informacje zawarte w korygowanych deklaracjach zostały sporządzone nieprawidłowo z uwagi na błędną interpretację przepisów prawa. W konsekwencji niesłusznie zostały naliczone i odprowadzone do budżetu państwa kwoty opłat egzekucyjnych w odniesieniu do postępowań wszczętych przed dniem 1 stycznia 2019 r., a niezakończonych prawomocnym orzeczeniem w 2018 r.". Jego zdaniem analiza przepisów wynikających z aktów normatywnych regulujących zasady finansowania egzekucji sądowej oraz organizacji i funkcjonowania kancelarii komorniczych tj.: u.k.s. oraz ustawy z dnia 28 lutego 2018r. o kosztach komorniczych (t.j. Dz. U z 2019 r., poz. 2363 z późn. zm., dalej jako u.k.k.), które obie weszły w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. i które zastąpiły ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, w pełni uzasadnia złożony wniosek. Podkreślił, że regulacje zawarte w art. 149 ust. 1-5 oraz art 283 ust 1 i 2 u.k.s. w związku z art. 52 ust. 1 u.k.k. jednoznacznie wskazują, iż do wszystkich opłat egzekucyjnych, za wyjątkiem opłat wskazanych w art. 29 i art. 30 u.k.k. w sprawach wszczętych przed dniem 1 stycznia 2019 r. znajduje zastosowanie poprzednio obowiązująca ustawa o komornikach sądowych i egzekucji, nie zaś obowiązująca od dnia 1 stycznia 2019 r. u.k.k. lub u.k.s. Tym samym opłaty pobierane w sprawach egzekucyjnych wszczętych przed 2019 rokiem, bez względu na fakt, czy wcześniej były ustalone w formie postanowienia komornika, nie stanowią dochodu budżetu państwa, a tak były ujęte w korygowanych deklaracjach.