Wyrok WSA w Kielcach z dnia 17 listopada 2021 r., sygn. II SA/Ke 762/21
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Jacek Kuza, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 listopada 2021 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (zwane dalej SKO), po rozpatrzeniu odwołania K. P. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta Kielce z dnia 27 maja 2021 r. znak: MOPR-FA.535.4609.1.2021, orzekającej o umorzeniu należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego za okres 2010/2011 w łącznej kwocie: 25.124,32 zł (tj. 13.000,00 zł - należność główna + ustawowe odsetki liczone na dzień wydania decyzji), uchyliło zaskarżoną decyzję i w to miejsce:
1) umorzyło K. P. części należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osób uprawnionych: K. P. i S. P. za okres 2010/2011 i 2012/2013 w łącznej kwocie 25.000,00 zł oraz odsetek ustawowych od ww. kwoty wynoszących na dzień wydania decyzji Kolegium 20.409,42 zł;
2) odmówiło umorzenia K. P. pozostałej części należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osób uprawnionych: K. P. i S. P. (tj. pozostałej części należności głównej) w kwocie wynoszącej na dzień wydania decyzji Kolegium 71.000,00 zł oraz odsetek ustawowych od tej kwoty.
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia SKO powołało przytoczone przez organ I instancji przepisy art. 30 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 877 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W tym zakresie wskazano, że organ I instancji uznał, iż w niniejszej sprawie przepis art. 30 ust. 1 ustawy nie może mieć zastosowania, gdyż postępowanie egzekucyjne jest całkowicie bezskuteczne. Dłużnik nie dokonał bowiem za pośrednictwem organu egzekucyjnego żadnej wpłaty tytułem alimentów na poczet zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie ostatnich 3, 5 i 7 lat w żadnym zakresie - od początku prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Dlatego też organ I instancji prawidłowo przeszedł do oceny możliwości zastosowania wobec dłużnika alimentacyjnego możliwości umorzenia wypłaconych świadczeń pod kątem art. 30 ust. 2 ustawy, który to przepis znajduje zastosowanie w sytuacjach szczególnych, gdy należy poddać analizie i ocenie sytuację dochodową i rodzinną dłużnika alimentacyjnego. Rozstrzygnięcie podejmowane w oparciu o tą regulację ma charakter uznaniowy, a przy uwzględnieniu wniosku dłużnika w sprawie umorzenia należności obowiązkiem organu jest wyważenie słusznego interesu obywatela i interesu społecznego. Tym samym umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego ma wyjątkowy charakter i zachodzi jedynie wówczas, gdy na skutek obiektywnych okoliczności sytuacja dochodowa i rodzinna uniemożliwia zobowiązanemu wywiązanie się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.