Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. I SA/Gd 766/21

Interpretacje podatkowe; Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 16 listopada 2021 r. sprawy ze skargi "A" na interpretację indywidualną Wójta Gminy z dnia 11 marca 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2. zasądza od Wójta Gminy na rzecz strony skarżącej kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z dnia [...] 2021 r. Wójt Gminy (dalej: Wójt, Organ interpretacyjny) działając na podstawie art. 14j ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, zm. 1423, 2122, 2123, 2320, z 2021 r. poz. 72) - dalej jako "O.p.", po ponownym rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 lutego 2017 r. złożonego przez "A" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (dalej: Spółka, Skarżąca, Wnioskodawca) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej uznał, że stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym:

1) powinien zastosować nowe zasady opodatkowania podatkiem od nieruchomości elektrowni wiatrowych od 1 stycznia 2017 r. - jest prawidłowe;

2) powinien zapłacić pierwszą ratę podatku od nieruchomości za 2017 rok w innej kwocie niż za rok 2016 - jest prawidłowe;

3) powinien zastosować art. 4 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, przy określaniu podstawy opodatkowania nowej budowli elektrowni wiatrowej i określić wartość budowli na dzień 1 stycznia 2017 r. - nie jest prawidłowe.

Spółka we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 21 lutego 2017 r. wskazała, że jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j: Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.) - dalej "ustawa o CIT"). Głównym przedmiotem jej działalności jest prowadzenie projektów związanych z energetyką wiatrową w Polsce. Skarżąca jest właścicielem elektrowni wiatrowej, która jest zlokalizowana w części na terenie Gminy. Elektrownie wiatrowe nie figurują w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki jako samodzielne (wyodrębnione) środki trwałe, od których byłyby dokonywane odpisy amortyzacyjne zgodnie z ustawą o CIT. W ewidencji ujęto środki trwałe, których wartości początkowe obejmują swym zakresem m.in. części budowlane elektrowni wiatrowych (tj. fundament i wieżę), jak i urządzenia służące do wytwarzania energii elektrycznej - urządzenia wiatrowe. W przypadku należących do Spółki urządzeń wiatrowych, w ich wartości początkowej ustalonej dla potrzeb amortyzacji zostały skapitalizowane nie tylko wydatki na wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. Na wartość początkową urządzeń wiatrowych składają się także wydatki Spółki na inne elementy i infrastrukturę towarzyszącą. W sensie konstrukcyjnym zespół prądotwórczy, gondola, do której przytwierdzony jest wirnik i zespół łopat stanowią ruchomy element elektrowni wiatrowej. Zespół prądotwórczy jest połączony z wieżą mechanizmem obrotowym. Całość ww. zespołu, wraz z gondolą, podlega łatwej wymianie bez uszkodzenia czy uszczerbku dla konstrukcyjnych części elektrowni wiatrowej, jak również dla ich funkcjonalności. Wieża jest natomiast stalowym elementem konstrukcji elektrowni wiatrowej posadowionym na fundamencie.