Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 października 2021 r., sygn. II SA/Ol 563/21

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Sylwia Chodorowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2021 r. sprawy ze skargi T. W. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary nagany oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant Powiatowy Policji w "[...]" orzeczeniem z dnia "[...]", działając na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r., poz. 360), po dokonaniu oceny materiału dowodowego zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym przeciwko T. W. — specjaliście w Referacie Dochodzeniowo-Śledczym Wydziału Kryminalnego Komendy Powiatowej Policji w "[...]" obwinionemu o to, że: w dniu 16 grudnia 2020 r. pełniąc służbę na stanowisku specjalisty w Referacie Dochodzeniowo-Śledczym Wydziału Kryminalnego Komendy Powiatowej Policji naruszył dyscyplinę służbową w ten sposób, że bez usprawiedliwienia, bez wiedzy i zgody przełożonego opuścił miejsce pełnienia służby, tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, orzekł obwinionego uznać winnym popełnienia przewinienia dyscyplinarnego i wymierzyć karę nagany.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że w dniu 16 grudnia 2020 r. T. W. - specjalista w Referacie Dochodzeniowo-Śledczym Wydziału Kryminalnego Komendy Powiatowej Policji w "[...]" stawił się do służby do Komendy Powiatowej Policji w "[...]" o godz. 13:20. Funkcjonariusz tego dnia służbę miał pełnić w godz. 14:00 do 21:00. W trakcie pełnienia służby funkcjonariusz wykonywał czynności służbowe m.in. z udziałem osoby zatrzymanej. O godz. 17:29 funkcjonariusz wyszedł z budynku jednostki, udał się na pobliski parking skąd odjechał w nieznanym kierunku. Funkcjonariusz o fakcie opuszczenia miejsca pełnienia służby nie poinformował bezpośredniego przełożonego. Funkcjonariusz wraca do jednostki o godz. 18:40 dopiero po rozmowie telefonicznej z przełożoną. Udaje się do pokoju służbowego przełożonej, gdzie usiłuje w rozmowie z w/w usprawiedliwić swoją nieobecność faktem wykonywania czynności służbowych. Tłumaczenia funkcjonariusza w tym zakresie nie potwierdza zgromadzony materiał dowodowy Po rozmowie z przełożoną funkcjonariusz udaje się w kierunku swojego pokoju służbowego, a następnie opuszcza bez usprawiedliwienia, bez wiedzy i zgody przełożonej miejsce pełnienia służby. Zachowanie funkcjonariusza w ocenie przełożonej jest dziwne, brak jest tłumaczenia kolejnego tego samego dnia opuszczenia stanowiska pracy, a sposób poruszania funkcjonariusza może wskazywać, iż znajduje się on pod wpływem alkoholu. Komendant Powiatowy Policji w "[...]" poleca funkcjonariuszom niezwłocznie udać się do miejsca zamieszkania T. W. celem ustalenia okoliczności opuszczenia miejsca pełnienia służby oraz przebadania w/w na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Funkcjonariusz po wstępnym badaniu zostaje przewieziony do KPP w "[...]", a następnie do ZOZ w "[...]", gdzie od w/w zostają pobrane próbki krwi. Po przeprowadzeniu czynności funkcjonariusz zostaje odwieziony do miejsca zamieszkania i przekazany żonie. Z uwagi na popełnienie przez T. W. przewinienia dyscyplinarnego w dniu 17 grudnia 2020 r. zostaje wszczęte postępowanie dyscyplinarne przeciwko w/w. W toku postępowania dyscyplinarnego T. W. przedstawiono zarzut przyjmując kwalifikację z art. 132 ust. 3 pkt 9 ustawy o Policji. Funkcjonariusz nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. W świetle zgromadzonego materiału obwiniony w trakcie pełnienia służby ponad wszelką wątpliwość był zobowiązany przed opuszczeniem miejsca pełnienia służby poinformować bezpośredniego przełożonego o tym fakcie. Czyn obwinionego był zawiniony. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego należy przyjąć umyślne działanie obwinionego. Konsekwencją ustalenia w toku postępowania dyscyplinarnego popełnienia przez funkcjonariusza policji przewinienia, o którym mowa w art. 132 ust. 3 pkt 9 ustawy, może być zastosowanie wobec niego środka dyscyplinarnego, w postaci kary dyscyplinarnej. W związku z czym należało uznać T. W. winnym zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego i wymierzyć mu karę dyscyplinarną nagany, o której mowa w art. 134 pkt. 2 ustawy o Policji. Zgodnie z art. 134a ustawy o Policji kara nagany oznacza wytknięcie ukaranemu przez przełożonego dyscyplinarnego niewłaściwego postępowania.