Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 września 2021 r., sygn. VII SA/Wa 2449/20

Zabytki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kuś, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Sawczuk, sędzia WSA Andrzej Siwek (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 września 2021 r. sprawy ze skargi [...][...] na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia [...] października 2020 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na zmianę przeznaczenia lub sposobu korzystania z zabytku oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2020 r., znak: [...] Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (dalej jako: "Minister", "organ odwoławczy"), działając na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 8, art. 89 pkt 1 oraz art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2021 r., poz. 710 ze zm., dalej jako "u.o.z.o.z.") oraz art. 17 pkt 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej jako "Konserwator", organ I instancji") z dnia [...] marca 2020 r., znak: [...], którą odmówiono A. D. i J. W. zmiany przeznaczenia lub sposobu korzystania z działki nr [...] w K..

Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

Wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2019 r. A. D. i J. W., współwłaściciele działki nr [...] położonej w K. (dalej jako: "skarżący") zwrócili się do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o, o pozwolenie, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 9 u.o.z.o.z., tj. o zmianę przeznaczenia lub zmianę sposobu korzystania z zabytku w lokalizacji: K. dz. nr [...], w związku z zamiarem ubiegania się o uzyskanie tzw. "warunków zabudowy". We wniosku podnieśli, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1995 roku w celach rekreacyjnych i wypoczynkowych. Kupując nieruchomość skarżący tkwili w przekonaniu o możliwości posadowienia na nieruchomości zabudowy letniskowej pozwalającej na korzystanie z zakupionego terenu zgodnie z celem nabycia. Zdaniem skarżących decyzja o wpisie do rejestru zabytków znacząco utrudnia korzystanie z uprawnień właścicielskich nieruchomości. W ocenie wnioskodawców ich żądanie nie koliduje z ochroną zabytków a wręcz przeciwnie - może przysłużyć się realizacji ratio legis przywołanego aktu normatywnego (przypisany prawodawcy cel jaki ten chciał osiągnąć ustanawiając dany przepis prawny).