Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 maja 2021 r., sygn. I SA/Lu 18/21

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 maja 2021 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zmiany rozliczenia w podatku od towarów i usług za styczeń [...] r. i za poszczególne miesiące od marca [...] r. do marca [...] r. oraz określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec [...] r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. z [...] r., nr [...], zmieniającą W. K. rozliczenie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2014 r. oraz za poszczególne miesiące od marca 2014 r. do marca 2015 r. oraz określającą mu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu faktur VAT wystawionych w marcu 2015 r.

Jak wynika z uzasadnienia powyższej decyzji, powodem dokonanej przez organ zmiany rozliczenia było ustalenie w toku postępowania podatkowego, że podatnik obniżył podatek należny o podatek naliczony na podstawie faktur niedokumentujących rzeczywistych transakcji gospodarczych, na których jako wystawcy figurują: A. Sp. z o. o., E. Sp. z o. o., [...] i F.H.U. K. P. K.. Ponadto wystawił takie faktury na rzecz: H. Sp. z o. o. i Zakładu Produkcji Cukierniczej "K. " Sp. z o.o. Zakład Pracy Chronionej. Dodatkowo obniżył podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy niezwiązane ze sprzedażą opodatkowaną, wystawionych przez: Fabrykę Okien S. , S. Sp. z o. o., O. Sp. z o. o. i firmę inż. M. M. Usługi Projektowe.

W odwołaniu od rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji strona zarzuciła naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1. art. 191 oraz art. 210 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm., dalej - O.p.), poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego oraz art. 99 ust. 12, art. 108 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) i c) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej - u.p.t.u.) w zw. z art. 21 § 3, § 3a O.p., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji, gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że czynności objęte kwestionowanymi przez organ fakturami, tj. dostawa towarów i świadczenie usług, zostały faktycznie dokonane, a podatnik nie brał świadomego i aktywnego udziału w oszustwie. W odwołaniu zarzucono także naruszenie przepisów art. 70 § 6 pkt 1 O.p. poprzez jedynie formalne działanie organu podatkowego w postaci wszczęcia [...] listopada 2019 r. postępowania karnego skarbowego, które nie zmierzało do realizacji celów tego postępowania, lecz jedynie do zawieszenia biegu terminu przedawnienia.