Wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 stycznia 2021 r., sygn. II SA/Lu 349/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca) Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 12 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2020r., znak: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania I. oddala skargę; II. przyznać A. P. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu kwotę [...]zł ([...]), w tym [...] zł ([...]) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2020 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu wniosku I. B. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji z dnia 2 lipca 2019 r. Nr [...] wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta L. przez Kierownika F. N. 4 Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego z przeznaczeniem na refundację kosztów poniesionych na realizację recept - na podstawie art. 59 § 2 w związku z art. 58 § 2 k.p.a. - odmówiło przywrócenia terminu.

Decyzją z dnia 2 lipca 2019 r. Nr [...] organ pierwszej instancji odmówił przyznania świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego z przeznaczeniem na refundację kosztów poniesionych na realizację recept. Decyzja doręczona została stronie w dniu 19 lipca 2019 r.

W dniu 22 stycznia 2020 r. I. B. wniosła odwołanie od powyższej decyzji, kwestionując jej zasadność. Ponadto wraz z odwołaniem złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, wskazując okoliczności uchybienia terminu. Wyjaśniła, że od kwietnia 2019 r. do czerwca 2019 r. pomimo złożenia stosownych wniosków do MOPR nie przyznano świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego na refundację kosztów poniesionych na leków, a do dnia złożenia wniosków o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania odmówiono jej wsparcia, wobec czego korzysta z pomocy osób trzecich. Dzięki nim ma żywność, leki, środki higieniczne, kosmetyki. W tej sytuacji jasne jest, że w czasie który ustawowo był przeznaczony na przygotowanie odwołania od decyzji MOPR była zajęta zaspakajaniem elementarnych potrzeb życiowych co świadczy, że uchybienie terminu miało miejsce nie z jej winy. Przedstawiła swoją sytuację "socjoekonomiczną" i zdrowotną od kwietnia do 16 stycznia 2020 r. Podkreśliła, że o trudnościach materialnych i braku wsparcia ze strony matki informowała kilkakrotnie MOPR i do dnia składania wniosku w niniejszej sprawie sytuacja związana z brakiem alimentów ze strony matki nie uległa zmianie. W okresie tym pogorszeniu uległ stan zdrowia, co było nie tylko skutkiem chorób na jakie cierpi, ale również niedoborem w diecie jako efekt losowo otrzymywanych produktów żywnościowych. Problemem były również przerwy w dostępie do lekarzy spowodowane brakiem ubezpieczenia zdrowotnego oraz problemy zdrowotne, które w sposób szczegółowy przedstawiła. Uważa, że powyższe fakty świadczą o tym, że w okresie od 1 kwietnia 2019 r. do 16 stycznia 2020 r. ze względu na pogarszający się stan zdrowia spowodowany trudną sytuacją materialną i społeczną, z wielkim wysiłkiem zaspakajała elementarne potrzeby egzystencjalne. Obecnie jej stan zdrowia uległ na tyle poprawie, że jest w stanie efektywnie zadbać o swoje interesy. Tym samym wniosek złożony 6 dni po ustaniu przyczyny jest w pełni zasadny i konieczny, aby skutecznie mogła dochodzić swoich praw.