Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2021 r., sygn. III SA/Gl 420/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi Y. H. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie obowiązku kwarantanny 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w M. z dnia [...] r. nr [...]; 2. zasądza od Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Śląski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Katowicach (dalej: organ odwoławczy) decyzją z [...] r. nr [...] nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Y. H. (dalej: skarżący, strona) utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w M. (dalej organ I instancji) z [...] r. nr [...], wymierzającą skarżącemu karę pieniężną w kwocie 5000 zł (słownie: pięć tysięcy zł) za nie zastosowanie się do obowiązku poddania się kwarantannie w związku z przekroczeniem [...] r. granicy państwowej w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W podstawie prawnej decyzji organ przywołał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej: K.p.a.).

Z akt administracyjnych wynika, że organ I instancji ustalił, że skarżący [...] r. przekroczył granicę państwową w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu w M.; na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z czym związany był obowiązek odbycia obowiązkowej kwarantanny.

W oparciu o notatkę urzędową Policji sporządzoną [...] r. organ uznał, że skarżący nie zastosował się do obowiązku poddania się kwarantannie wynikającego z § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 31 marca 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 566 ze zm., dalej: rozp. RM) w ten sposób, że wykonywał pracę w [...] znajdującym się obok dworca [...] w R.