Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 grudnia 2020 r., sygn. III SA/Gl 450/20
Inspekcja pracy
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi Spółdzielni A w G. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wypłaty świadczeń pracowniczych oddala skargę.
Uzasadnienie
Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy decyzją z dnia [...] r., nr rej.: [...], nakazał A w G. - dalej strona, skarżący ; wypłacić zaległą część wynagrodzenia za pracę za listopad 2019 r. byłej pracownicy M.R. w kwocie [...] zł netto stwierdzając, iż decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy art. 11 pkt 7 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy.
Strona wniosła odwołanie zarzucając organowi: naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie art. 85 § 2 kodeksu pracy poprzez przyjęcie, iż odwołująca nie zachowała ustawowego terminu wypłaty wynagrodzenia za pracę skarżącej M.R. za miesiąc listopad 2019 r. pomimo braku podstaw faktycznych i prawnych wypłaty tegoż wynagrodzenia, naruszenie prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 94 pkt. 5 kodeksu pracy poprzez przyjęcie, iż odwołująca nie dopełniła ustawowego obowiązku terminowej i prawidłowej wypłaty wynagrodzenia za pracę skarżącej M.R. za miesiąc listopad 2019 r., pomimo braku podstaw faktycznych i prawnych wypłaty tegoż wynagrodzenia, naruszenie prawa materialnego przez niezastosowanie art. 80 kodeksu pracy pomimo faktycznego niewykonywania pracy w miesiącu listopadzie 2019 r. przez skarżącą M.R. i braku jakichkolwiek ustaleń inspektora PIP w tym zakresie, naruszenie prawa materialnego przez niezastosowanie art. 8 kodeksu pracy w związku z art. 95 § 1 kodeksu pracy, poprzez przyjęcie, iż odwołująca w sposób nieuprawniony dokonała potrącenia swoich należności z wynagrodzenia za pracę za miesiąc listopad 2019 r. skarżącej M.R. pomimo postawienia przez odwołująca zarzutu nadużycia przez skarżącą prawa podmiotowego, a to powołania się na przepisy ograniczające dopuszczalność potrącenia wierzytelności pracodawcy z wynagrodzenia za pracę pracownika, w sposób sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa i zasadami współżycia społecznego, naruszenie przepisów postępowania poprzez niezastosowanie art. 7 kpa w związku z art. 12 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy- dalej PIP, poprzez uchybienie obowiązkowi wszechstronnego wyjaśnienia sprawy oraz jej załatwienia z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu obywateli, naruszenie przepisów postępowania poprzez niezastosowanie art. 80 kpa w związku z art. 12 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, poprzez dokonanie dowolnej, arbitralnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, naruszenie przepisów postępowania poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 11 pkt. 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, poprzez wydanie nakazu zapłaty pomimo jej spornego charakteru, a tym samym jej podleganiu kognicji sądu powszechnego - Sądu Pracy.