Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Gd 418/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2020 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. V. E. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 29 lipca 2010 r. Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta dla terenu zlokalizowanego na zakończeniu ulicy [...] oddala skargę.

Uzasadnienie

M. v. E. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę nr XL/361/2010 Rady Miejskiej z 29 lipca 2010 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Ł. na zakończeniu ulicy N., w zakresie działek obrębu [..] o numerach [..] i [..], oznaczonych jako tereny odpowiednio o symbolach 02.U i 15.ZL bez możliwości zabudowy.

Z akt sprawy wynika, że pismem z 20 lutego 2018 r. skarżąca wezwała Radę Miejską do usunięcia naruszenia prawa, wywołanego uchwałą organu nr XL/361/2010 z dnia 29 lipca 2010 r. w zakresie działek obrębu [..] o numerach [..] i [..], oznaczonych jako tereny odpowiednio o symbolach 0.2U i 15.ZL bez możliwości zabudowy. W odpowiedzi na wezwanie Rada Miejska podjęła 28 marca 2018 r. uchwałę nr XXXVI/442/2018 o nieuwzględnieniu wezwania.

W uzasadnieniu skargi strona stwierdziła, że zapisy zaskarżonej uchwały w odniesieniu do funkcji i przeznaczenia należących do niej działek zostały oparte na błędnej klasyfikacji tych gruntów. Organ uchwałodawczy oparł się bowiem na klasyfikacji dokonanej decyzją Starostwa Powiatowego z 12 listopada 2006 r., na mocy której działki zmieniły klasyfikację z Tr na Ls. Organ nie uwzględnił jednak, że decyzją z 22 listopada 2012 r. Główny Geodeta Kraju stwierdził nieważność ww. rozstrzygnięcia klasyfikacyjnego, w konsekwencji czego po uchwaleniu planu przywrócona została klasyfikacja przedmiotowych gruntów jako Tr, przewidziana w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta, przyjętego uchwałą nr 169/XXVIl/lI/00 Rady Miejskiej z 28 grudnia 2000 r. Studium to sytuowało bowiem przedmiotowe działki na terenie po likwidacji jednostki wojskowej, oznaczonym symbolem "D", znajdującym się w strefie sanatoryjno-wczasowej, podstrefa "D.4.1" teren przeznaczony na funkcje zabudowy rezydencjonalnej, oświaty, hotelowo-wypoczynkową oraz uzdrowiskową. Jak wskazała strona, należące do niej nieruchomości nie są zatem terenami leśnymi, zarówno według zapisu w ewidencji gruntów, jak i w rzeczywistości, ponieważ nigdy nie były użytkowane jako las, nie były objęte ewidencją gruntów leśnych, ani uproszczonym planem lasów, nigdy nie była na nich prowadzona gospodarka leśna. Co więcej, działka [..] od roku 2005, zanim tworzony był plan oraz przed objęciem działki klasyfikacją, była w pełni wyposażona w urządzenia infrastruktury technicznej umożliwiające prawidłowe i racjonalne korzystanie z przyszłych budynków i urządzeń. Okoliczności tych nie uwzględnił jednak organ, który podczas prac uchwałodawczych przyjął klasyfikację przedmiotowych nieruchomości na podstawie błędnych zapisów w ewidencji gruntów, która ujawniała oznaczenie Ls zgodnie z nieważną decyzją klasyfikacyjną, co ma istotne znaczenie z punktu widzenia przysługujących stronie uprawnień właścicielskich. Zapisy Studium wyłączają bowiem możliwość zabudowy tylko na terenach leśnych oznaczonych w ewidencji gruntów symbolem Ls. Zdaniem skarżącej, skoro w dniu uchwalania planu ewidencja gruntów ujawniała błędne oznaczanie i po uchwaleniu planu zapisy te zostały zmienione na prawidłowe (oznaczenie Tr), to również plan w zakresie przeznaczenia działek nr [..] i [..] powinien zostać zmieniony tak, aby możliwa była ich zabudowa. Mając to na uwadze skarżąca zarzuciła naruszenie art. 21, art. 64 oraz art. 94 Konstytucji RP, art. 140 Kodeksu cywilnego i art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane w zw. z art. 6 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponadto, strona zarzuciła naruszenie art. 14 ust. 1 i art. 9 ust. 4 u.p.z.p. z uwagi na identyfikację terenu wbrew postanowieniom Studium. W związku z tym wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej zakazu zabudowy działek o numerach [..] i [..] oraz stwierdzenia nieważności załącznika graficznego do tej uchwały, w którym oznaczono te grunty symbolem ZL.