Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 listopada 2020 r., sygn. II SA/Ol 593/20

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 listopada 2020 r. sprawy ze skargi P.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę.

Uzasadnienie

Z akt administracyjnych przekazanych wraz ze skargą wynika, że w dniu 24 kwietnia 2020 r. do Starosty (organ I instancji) wpłynęło zawiadomienie Komendy Miejskiej Policji wraz z zatrzymanym prawem jazdy kat. B, C, informujące o przekroczeniu przez P. S. (skarżący) dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym.

Decyzją z dnia "[...]" organ I instancji orzekł o zatrzymaniu

skarżącemu na okres 3 miesięcy, tj. od 17 kwietnia 2020 r. do 17 lipca 2020 r., prawa jazdy kat. B, C nr "[...]", nr druku "[...]", wydanego w dniu 31 sierpnia 2011 r. przez Starostę i nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

W decyzji organ powołał się na pismo Komendy Miejskiej Policji informujące o przekroczeniu przez skarżącego dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym w dniu 17 kwietnia 2020 r. o godz. 10:38 i o zatrzymaniu prawa jazdy. Wyjaśniono, że zgodnie z treścią art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami, starosta wydaje decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy za przekroczenie dopuszczalnej prędkości na obszarze zabudowanym o ponad 50 km/h na okres 3 miesięcy. Organ wskazał także, że stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, podstawą do wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy jest informacja o ujawnionym naruszeniu przepisów. Przytoczono poglądy orzecznictwa dotyczące charakteru decyzji w sprawie zatrzymania prawa jazdy, w tym powołano się

na uchwałę NSA z dnia 1 lipca 2019 r. i wskazano, że z przywołanej wykładni sądowej wynika, że decyzja wydana na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami z woli ustawodawcy nie ma charakteru uznaniowego. Organ wyjaśnił także, że postępowanie wykroczeniowe wobec kierującego nie stanowi zagadnienia wstępnego w postępowaniu dotyczącym zatrzymania prawa jazdy.