Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 listopada 2020 r., sygn. II SA/Lu 339/20

Budowlane prawo; Środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia

Sygn. akt II SA/Lu 339/20 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 19 listopada 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 listopada 2020 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z [...] marca 2020 r., po rozpatrzeniu odwołania A. P. (dalej jako: skarżąca), Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z [...] stycznia 2020 r., w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

Decyzją z [...] stycznia 2020 r., po rozpatrzeniu wniosku spółki [...] S.A. z siedzibą w W. (dalej także jako: Spółka lub inwestor), Starosta Z. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej "[...] nr [...]", wraz z instalacją elektryczną, na działce nr [...], położonej w obrębie K. W.. Inwestycja obejmuje budowę wieży kratowej typu TPMFL, o całkowitej wysokości 50,48 m n.p.t., na której umieszczone zostaną anteny sektorowe oraz radioliniowe. Dodatkowo na działce zostanie wykonane przyłącze elektroenergetyczne. W ramach projektu przewiduje się instalację trzech anten sektorowych o azymutach 40°, 160° i 280°. Wysokość zawieszenia środka elektrycznego to 49 m n.p.t. (anteny sektorowe) oraz 46 m n.p.t. (antena mikrofalowa).

W odwołaniu od tej decyzji skarżąca podniosła zarzuty naruszenia art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, ze zm.; dalej jako: P.b.) w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293, ze zm.; dalej jako: u.p.z.p.), poprzez brak poszanowania występujących na obszarze oddziaływania obiektu uzasadnionych interesów osób trzecich, m. in. brak możliwości w przyszłości zlokalizowania budynku mieszkalnego na nieruchomościach sąsiednich planowanej inwestycji zgodnie z prawem i przeznaczeniem. Ponadto skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania poprzez brak analizy, czy planowana inwestycja powinna zostać zakwalifikowana do przedsięwzięć, które mogą znacząco oddziaływać na środowisko, a także czy dochodzi do kumulowania oddziaływań pochodzących z innych źródeł emitowania.