Wyrok WSA w Kielcach z dnia 5 listopada 2020 r., sygn. I SA/Ke 248/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Banach, Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

1.1 Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej: dyrektor) decyzją z [...]nr [...] utrzymał w mocy decyzję tego organu z [...] nr [...] odmawiającą M.B. stwierdzenia wygaśnięcia decyzji Dyrektora Izby Celnej w K.z [...]. nr [...]oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K.z [...] r. nr [...]

1.2 Organ wyjaśnił, że M.B. złożył do dyrektora wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia decyzji Dyrektora Izby Celnej w K. z [...]. oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. z [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w wysokości 16.867 zł z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu marki Daimler Chrysler, nr n/p WDC1641221A069046, ponieważ stała się ona bezprzedmiotowa w związku z przedawnieniem zobowiązania. Strona wskazała, że na jej nieruchomości została ustanowiona hipoteka przymusowa zabezpieczająca powstałe zobowiązanie, które w związku z brzmieniem art. 78 § 8 Ordynacji podatkowej nie ulega przedawnieniu. Jednakże zdaniem wnioskodawcy, przedmiotowe zobowiązanie przedawniło się z dniem 31 grudnia 2015 r., ponieważ Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 października 2013 r., sygn. akt SK 40/12 uznał za niezgodną z Konstytucją RP normę prawną wykluczającą przedawnienie zobowiązań podatkowych zabezpieczonych hipoteką. Zdaniem strony, pogląd Trybunału zawarty w tym orzeczeniu, choć odnosi się do nieobowiązującej normy z art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej, winien znajdować zastosowanie do art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej, ponieważ jego treść jest tożsama z treścią art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2002 r. W ocenie strony, wydana decyzja stała się bezprzedmiotowa z uwagi na brak możliwości jej wykonania, co obliguje organ do stwierdzenia jej wygaśnięcia na podstawie art. 258 § 1 i § 1a Ordynacji podatkowej.