Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. II SA/Gd 202/20

Czystość i porządek

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 5 grudnia 2019 r., Nr [...] w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 14 ust. 1, 3 i 4.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Gminy nr XIV/126/2019 z dnia 5 grudnia 2019 r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy. Wniesiono przy tym o stwierdzenie nieważności przepisów § 14 ust. 1, 3 i 4 załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały.

Skarżący podniósł zarzut istotnego naruszenia przepisów art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w brzmieniu obowiązującym w czasie podjęcia uchwały (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2010 ze zm.) zwanej dalej u.c.p.g. oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.), poprzez przekroczenie zakresu upoważnienia ustawowego i nałożenie w przepisach § 14 ust 1, 3 i 4 zaskarżonej uchwały na osoby utrzymujące zwierzęta domowe i egzotyczne, obowiązku trzymania zwierząt w pomieszczeniach zamkniętych lub ogrodzonych nieruchomościach, zabezpieczonych przed ich niekontrolowanym wydostaniem się na zewnątrz; obowiązku wyprowadzania psów na smyczy i w kagańcu.

W skardze wskazano, że za niezgodne z normą upoważniającą należy uznać wszelkie odstępstwa w akcie prawa miejscowego od granic upoważnienia ustawowego, a więc od katalogu spraw enumeratywnie wymienionych w art. 4 ust. 2 u.c.p.g. Elementy wskazane w art. 4 ust. 2 u.c.p.g. mają charakter wyczerpujący, nie jest zatem dopuszczalna wykładnia rozszerzająca zastosowana do tego przepisu w odniesieniu do innych kwestii, które nie zostały w nim wymienione. Ustawodawca nie upoważnił bowiem rady gminy do sformułowania zakazu wprowadzania psów (czy innych zwierząt domowych) na określone tereny, lecz do ustalenia sposobu postępowania ze zwierzętami domowymi w taki sposób, by ich pobyt na terenie przeznaczonym do wspólnego użytku nie był uciążliwy oraz nie zagrażał przebywającym tam osobom. W związku z tym, unormowanie zawarte w § 14 ust. 1 i 3 załącznika do uchwały stanowiące, że rada gminy wprowadza obowiązek trzymania zwierząt domowych i egzotycznych w pomieszczeniach zamkniętych lub na nieruchomościach zabezpieczonych przed niekontrolowanym wydostaniem się na zewnątrz stanowi określenie obowiązków osób trzymających zwierzęta domowe i egzotyczne w sposób zbyt daleko idący, niż przewidział to i upoważnił radę gminy ustawodawca w art. 4 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g., a więc w tym zakresie wykracza poza upoważnienie ustawowe.