Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 października 2020 r., sygn. II SA/Wa 250/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Sędzia WSA Łukasz Krzycki, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 października 2020 r. sprawy ze skargi I. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów uchyla zaskarżoną decyzję Zdanie odrębne złożył Sędzia WSA Łukasz Krzycki

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2019 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ"), działając na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 288 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy"), po rozpatrzeniu wniosku I. L. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") odmówił wyłączenia stosowania wobec skarżącego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji doszło w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2017 r. skarżący I. L. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy i wydanie na podstawie wskazanego przepisu decyzji administracyjnej w sprawie wyłączenia stosowania wobec niego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

W uzasadnieniu wniosku skarżący przedstawił szczegółowo przebieg swojej służby. Skarżący wskazał, że w 1990 r., po pozytywnej weryfikacji, został przyjęty do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, w którym skierowano go w charakterze tłumacza języka [...] do Gabinetu Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Skarżący poinformował, że podczas całej swojej służby w przedmiotowej formacji wykonywał czynności związane z tłumaczeniami wizyt kierownictwa Urzędu Ochrony Państwa lub kierownictwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w krajach [...], a także podczas wizyt przedstawicieli służb z tych krajów w Polsce. Skarżący zaznaczył, że w związku z rzetelnym i sumiennym wykonywaniem zadań służbowych był nagradzany, a jego służba znajdowała uznanie wśród przełożonych i kierownictwa innych resortów. Ponadto, skarżący dodał, że przez cały okres swojej służby nie realizował żadnych czynności zmierzających do utrwalenia władzy komunistycznej, zaś po dniu 12 września 1989 r. w sposób rzetelny i sumienny służył demokratycznej Polsce.