Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 września 2020 r., sygn. II SA/Wa 2686/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 września 2020 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego W. K. kwotę 497 złotych (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (zwany dalej: "Ministrem") decyzją z [...] października 2019r. nr [...] po rozpatrzeniu wniosku W. K. (zwany dalej "Skarżący") o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z [...] grudnia 2018r. nr [...] o odmowie wyłączenia stosowania art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy z 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 288, zwana dalej "u.z.e.f."). W podstawie prawnej wskazał art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018r. poz. 2096, ze zm., zwana dalej: "k.p.a."), w związku z art. 8a ust. 1 u.z.e.f.

W uzasadnieniu Minister podał, że Skarżący we wniosku z [...] października 2017r. wystąpił o zastosowanie wobec Niego art. 8a u.z.e.f. Minister ww. decyzją z [...] grudnia 2018r. odmówił Skarżącemu wyłączenia stosowania art. 15c, art. 22a i art. 24 a u.z.e.f. Skarżący reprezentowany przez adwokata we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy podniósł zarzuty naruszenia: a) art. 7, art. 7b, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. - przez niepodjęcie przez organ wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, a w szczególności: - przemilczenie pisma Komendanta Powiatowego Policji w [...] z [...] lutego 2018 r., w którym stwierdzono, że służba Skarżącego bezpośrednio zagrażała życiu i zdrowiu; - pominięcie okoliczności nadania stronie odznaczeń państwowych, przyznawania mu dodatków służbowych (...); - nieustalenie w jakiej sytuacji życiowej znajduje się Skarżący, w szczególności pominięcie faktu choroby jak i stopnia jego inwalidztwa, jak i jego córki, a w rezultacie błędne uznanie, że Skarżący nie wykonywał obowiązków z narażeniem życia i zdrowia, a tym samym, że sprawa nie stanowi szczególnie uzasadnionego przypadku w rozumieniu art. 8a u.z.e.f.; b) art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. - przez zaniechanie wskazania w uzasadnieniu dowodów, które organ dopuścił i faktów, które uznał za uzasadnione, co uniemożliwiło skontrolowanie decyzji pod względem wyczerpującego zebrania dowodów i dokonania jego prawidłowej oceny przez organ pod kątem istnienia przesłanek z art. 8a u.z.e.f.; c) art. 107 § 3 k.p.a - przez zaniechanie wyjaśnienia podstawy prawnej decyzji istnienia przesłanki krótkotrwałości służby, rzetelności służby i wystąpienia szczególnie uzasadnionego przypadku; d) art. 76 § 1 k.p.a. - przez zignorowanie orzeczeń administracyjnych w przedmiocie nadania odznaczeń państwowych; e) art. 8a u.z.e.f. - przez błędną wykładnię: "rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków (...) szczególnie z narażeniem życia i zdrowia", "szczególnie uzasadnionego przypadku" oraz błędne przyjęcie, że Skarżący nie wykazał się wybitnymi osiągnięciami w służbie, gdy wyróżniono Go odznaczeniami państwowymi, których przesłankami przyznania były wybitne osiągnięcia w służbie.