Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 września 2020 r., sygn. I SA/Wa 806/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.) WSA Monika Sawa Protokolant referent Agnieszka Stefańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2020 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Rozwoju na rzecz S. P. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] stycznia 2020 r. nr [...] Minister Rozwoju (dalej jako organ/minister) utrzymał w mocy decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z [...] października 2018 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z [...] grudnia 1953 r. nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w P. przy ul. [...], oznaczonej jako parcela nr [...] o powierzchni [...] m2, zapisanej w księdze wieczystej nr [...], stanowiącej własność M. P. (pkt 9 orzeczenia).

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że stwierdzenie nieważności decyzji stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 16 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 256,) dalej jako kpa, zasady trwałości decyzji ostatecznych. Z tej przyczyny instytucja ta ma zastosowanie w sprawach w których w sposób niebudzący wątpliwości wykazano zaistnienie jednej z przesłanek ustawowych stwierdzenia nieważności. Co za tym idzie, wszelkie wątpliwości dotyczące zgodności z prawem kontrolowanej decyzji należy interpretować na korzyść pozostawienia jej w obrocie prawnym. Z tego też powodu w orzecznictwie sądów administracyjnych ukształtował się pogląd, że w przypadku niemożności odnalezienia lub niezachowania w całości akt archiwalnych dotyczących kontrolowanego orzeczenia po upływie znacznego czasu ewentualne braki w materiale dowodowym należy interpretować na korzyść pozostawienia orzeczenia w obrocie prawnym.