Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2020 r., sygn. II SA/Wa 2587/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędzia WSA Agnieszka Góra - Błaszczykowska, , , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] września 2019 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ"), działając na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 288 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy"), po rozpatrzeniu wniosku Z.S. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") odmówił wyłączenia stosowania wobec skarżącego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji doszło w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia [...] października 2017 r. skarżący Z.S. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy i wydanie na podstawie wskazanego przepisu decyzji administracyjnej w sprawie wyłączenia stosowania wobec niego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

W uzasadnieniu wniosku skarżący przedstawił szczegółowo przebieg swojej służby. Skarżący wskazał, że z dniem [...] października 1987 r. rozpoczął służbę w Wydziale Łączności Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w [...]. Skarżący zaznaczył, że wyłącznym powodem jego decyzji o podjęciu służby w WUSW w [...] była konieczność uzyskania mieszkania dla rodziny. Skarżący oświadczył, iż podczas służby we wskazanej wyżej komórce organizacyjnej, która trwała jedynie 2 lata i 10 miesięcy, zajmował się wyłącznie czynnościami związanymi z konserwacją systemów łączności przewodowej, dyspozytorskiej i systemów zasilania. Skarżący stwierdził, że przez cały okres służby w Milicji Obywatelskiej nie zetknął się w żaden sposób z działalnością opozycji demokratycznej. Dodał ponadto, że zanim rozpoczął służbę należał do organizacji związkowej NSZZ "Solidarność", z czego był bardzo dumny i nie ukrywał tego. Jednocześnie, skarżący stanowczo podkreślił, że nigdy nie był pracownikiem Służby Bezpieczeństwa, lecz wyłącznie Milicji Obywatelskiej. Na poparcie swoich słów przytoczył opinię autorytetu prawa konstytucyjnego - prof. dr hab. Anny Rakowskiej-Treli, która wskazała, że zaliczenie Wydziałów [...] Wojewódzkich Urzędów Spraw Wewnętrznych do komórek, w których pełniono służbę na rzecz totalitarnego państwa, jest sprzeczne z Konstytucją RP. Skarżący zauważył ponadto, że po mianowaniu go w sierpniu 1990 r. na stanowisko [...] Wydziału [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...], jego zakres obowiązków nie uległ zmianie, albowiem nadal zajmował się eksploatacją systemów łączności Skarżący poinformował również, że za zaangażowanie w realizację zadań służbowych był wielokrotnie nagradzany. W konsekwencji, skarżący uznał, że stawianie go w jednym szeregu z funkcjonariuszami Służby Bezpieczeństwa jest krzywdzące i narusza jego dobra osobiste.