Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. II SA/Wa 2290/19

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), Sędzia WSA Danuta Kania, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 lipca 2020 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...]

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r.

nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2019 r.

nr [...] o odmowie przyznania J. K. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu organ przytoczył art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.

o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270). Wskazał, że przyznanie świadczenia w drodze wyjątku wymaga spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w tym przepisie.

Prezes ZUS podał, że wnioskodawca na przestrzeni 57 lat życia udowodnił 21 lat, 1 miesiąc i 14 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W 10-leciu przypadającym przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę oraz przed dniem powstania całkowitej niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych