Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2020 r., sygn. I SA/Wa 1605/19
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędziowie WSA Anna Wesołowska WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant referent - stażysta Beata Karczewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Polskiego Związku Działkowców w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w [...] z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania nieruchomości oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] maja 2019 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania Polskiego Związku Działkowców w [...] - Stowarzyszenia [...] w [...] od decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że decyzją z [...] marca 2019 r. Prezydent Miasta [...] odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem [...] stycznia 2014 r. przez Stowarzyszenie [...] w [...] prawa użytkowania części nieruchomości o pow. [...] ha, położonej w [...], w obrębie nr [...] "[...]" oznaczonej, jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. [...] ha, dla której Sąd Rejonowy w [...] prowadzi księgę wieczystą [...].
Jak wynika z uzasadnienia organu I instancji nieruchomość objęta wnioskiem jest własnością Skarbu Państwa, a na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody [...] z [...] maja 1991 r., nr [...] stanowi z mocy prawa z dniem [...] grudnia 1990 r. przedmiot użytkowania wieczystego ustanowionego na rzecz ówczesnych [...] Zakładów [...] w [...]. Ostateczną decyzją z [...] września 2003 r., nr [...] Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził nieważność orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z [...] września 1963 r., nr [...] o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] o pow. [...] ha, która stanowiła później część działki nr [...]. Natomiast ostateczną decyzją Ministra Infrastruktury z [...] lipca 2009 r. nr [...] została stwierdzona nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] maja 1991 r., nr [...] w zakresie odnoszącym się do części działki nr [...] powstałej z części dawnej działki nr [...]. W konsekwencji Skarb Państwa i [...] "[...]" S.A. w Płocku przestał się legitymować tytułem prawnym do całej działki nr [...], ponieważ część tej działki, powstałej z dawnej działki nr [...], stanowi obecnie własność osób fizycznych. Z kolei na mocy ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] maja 2017 r., nr [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej działka nr [...] o pow. [...] ha uległa podziałowi na działki nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha. Z dniem, w którym decyzja ta stała się ostateczna, działka nr [...] - zgodnie z art. 12 ust. 4 i 4d ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - z mocy prawa stała się własnością Gminy [...], a prawo użytkowania wieczystego wygasło. Prezydent wyjaśnił, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego części terenów Zakładu [...] "[...]" SA w [...] wraz z terenami przyległymi, położonymi w granicach administracyjnych miasta, przyjętym uchwałą nr [...] Rady Miasta [...] z [...] października 2003 r., teren obejmujący działkę nr [...], na którym zlokalizowany jest ogród, określony jest w planie, jako podstrefa usługowo-biurowa parku technologicznego. Na wskazanej nieruchomości urządzony jest i funkcjonuje rodzinny ogród działkowy "[...]". Położenie ogródków działkowych zostało ustalone decyzją wydaną przez Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [...] z [...] marca 1968 r., nr [...] o lokalizacji szczegółowej przyzakładowych ogródków działkowych, którą otrzymały [...] Zakłady [...] w [...]. Stowarzyszenie [...] w [...] nie posiada decyzji o likwidacji [...] Ogrodu "[...]". W ocenie organu I instancji, powyższe okoliczności mogą prowadzić do ustalenia, że w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki z art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U z 2017 r., poz. 2176). Jednakże przedmiotowa nieruchomość znajduje się w użytkowaniu wieczystym [...] "[...]" SA, zaś nabycie prawa użytkowania nieruchomości na podstawie art. 76 ust. 2 i 3 ustawy może dotyczyć tylko nieruchomości Skarbu Państwa, które nie zostały jeszcze rozdysponowane i w związku z tym nadal pozostają w zasobie nieruchomości Skarbu Państwa. Organ wskazał, że zgodnie z art. 21 ustawy o gospodarce nieruchomościami, do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nie wchodzą nieruchomości Skarbu Państwa oddane w użytkowanie wieczyste. Zatem nie jest możliwe obciążenie nieruchomości Skarbu Państwa oddanej w użytkowanie wieczyste ograniczonym prawem rzeczowym, jakim jest użytkowanie. Organ I instancji zwrócił się do użytkownika wieczystego z prośbą o rozważenie możliwości wyrażenia zgody na podział przedmiotowej działku gruntu, w celu wydzielenia powierzchni zajmowanej przez [...] Ogród Działkowy "[...]" i oddania tej powierzchni w użytkowanie wnioskodawcy, po uprzednim wyrażeniu zgody na rozwiązanie do tej części gruntu istniejącego prawa użytkowania wieczystego. W odpowiedzi na wskazane pismo [...] "[...]" stwierdził, że nie jest możliwe rozwiązanie prawa użytkowania wieczystego do części nieruchomości, na której urządzony jest [...] Ogród Działkowy "[...]" z uwagi na zlokalizowaną na tym terenie infrastrukturę wraz z technologicznym pasem ochronnym istniejącego kolektora kanalizacji deszczowej.